1915'in Temmuz ayıydı;
Ermeniler azmıştı vahşet saçıyorlardı
Müslümanlar çaresiz neden kaçıyorlardı
Kafirler raks ederek zafer kutluyorlardı.
Moskoflar leş kargası gibi VAN’a konmuştu
Çayırlar sararmıştı dağlar meyus olmuştu
Göl masmavi değildi köpürüp kudurmuştu
Van karalar giymişti seferberlik olmuştu.
Bağlara hazan çökmüş Bülbüller ötmüyordu
Şamran kana bürünmüş göl olmuş akmıyordu
Şehit düşmüş yiğitler analar ağlıyordu
Saçın başın yolarak karalar bağlıyordu.
Ağaçlar vermemişti o yıl meyvelerini
İnsanlık unutamaz o zulüm günlerini
Van’lılar terk etmişti şirin beldelerini
Tarihe yazdırmıştı Zeve Şehitlerini
Yıl 1918 bir bahar sabahıydı
O gün Van alınmıştı İki Nisan günüydü
Kahraman askerimiz düşmanı püskürtmüştü
Her taraf yeşillenmiş bahar VAN'a gülmüştü
BİYOGRAFİ
Sevim Atmaca 1935 Gever Doğumlu İlkokulu Yüksekova'da okumuş babasının vazifesi dolayısıyla Trabzon'a gitmiş 1952 yılında Trabzon Pratik Kız Sanat Lisesi'nden mezun olmuş bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra 1956 yılında Gümrük Müdürü Fuat Atmaca'yla evlenmiş üç çocuk sahibi olan Sevim Atmaca’nın otuzun üzerinde Van'la ilgili şiiri bulunmakta olup 2014 yılında vefat etmiştir.
