Burası Van’ın müstesna mahallerinden ve teveccühe mazhar insanların yaşadığı özel bir mekândır.
Bu nadide mahalleyi sanki yamaçta bağdaş kurup sırtını dağlara dayamış otururken, gözleri ufukta Van’ı, Vangölü’nü, kale’yi, bağları- bahçeleri seyrediyor gibi hep hayal etmişimdir!
Tarihi evleri, tandırları, bahçelerinin etrafındaki mühre duvarları, çeşmelerinden abı hayat misali akan zernebat suları ve mahallenin ortasından geçen tren yoluyla başka bir âlem…
Bir yaz günü gezerken Akköprü Mahallesi’ne yolunuz düşerse; Kanal sularının serinliği ile çırçırın şırıltıları, kavak, söğüt ve karaağaçların yapraklarında rüzgârın çıkardığı hışırtılar. Kuşların cıvıltıları, çiçekler ve bostanlarında yetişen şamamaların kokularıyla, mezarlığında yatanların sükûnetleriyle, İlim- irfan yuvası olan tarihi Aşağı Nurşin Camisiyle…
Çakılları cilalayarak akan dere suyunun gönülleri okşayan görüntüsü ve 6 Mayıs Hıdrellezde sabah namazından önce burayı dolduran yediden yetmişe Vanlıların ihlâslı duaları, tarlalarında açan gelincik, papatya, sümbülleriyle, bahçelerindeki ağaçların dallarından sarkan mellaki armut ve aslik elma gibi eşsiz meyveleriyle…
Eli öpülesi kıymetli annelerin yaptığı sengeser, keledoş, Bitlis köftesi, ekşili ve daha nice nefis yemekleriyle, Zeydin dayının bostanında yetişen Adnan ve arkadaşlarının dağda pişirdikleri tadına doyulmaz mısırın kokusuyla ve samimi insanlarıyla cennetten bir köşe;
