2 NİSAN ZULÜMDEN AYDINLIĞA

1915'in Temmuz ayıydı;

Ermeniler azmıştı vahşet saçıyorlardı

Müslümanlar çaresiz neden kaçıyorlardı

Kafirler raks ederek zafer kutluyorlardı.

Moskoflar leş kargası gibi VAN'a konmuştu

Çayırlar sararmıştı dağlar meyus olmuştu

Göl masmavi değildi köpürüp kudurmuştu

Van karalar giymişti seferberlik olmuştu.

Bağlara hazan çökmüş Bülbüller ötmüyordu

Şamran kana bürünmüş göl olmuş akmıyordu

Şehit düşmüş yiğitler analar ağlıyordu

Saçın başın yolarak karalar bağlıyordu.

Ağaçlar vermemişti o yıl meyvelerini

İnsanlık unutamaz o zulüm günlerini

Van'lılar terk etmişti şirin beldelerini

Tarihe yazdırmıştı Zeve Şehitlerini

Yıl 1918 bir bahar sabahıydı

O gün Van alınmıştı İki Nisan günüydü

Kahraman askerimiz düşmanı püskürtmüştü

Her taraf yeşillenmiş bahar VAN'a gülmüştü

BİYOGRAFİ

Sevim Atmaca 1935 Gever Doğumlu İlkokulu Yüksekova'da okumuş babasının vazifesi dolayısıyla Trabzon'a gitmiş 1952 yılında Trabzon Pratik Kız Sanat Lisesi'nden mezun olmuş bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra 1956 yılında Gümrük Müdürü Fuat Atmaca'yla evlenmiş üç çocuk sahibi olan Sevim Atmaca'nın otuzun üzerinde Van'la ilgili şiiri bulunmakta olup 2014 yılında vefat etmiştir.