Eylülsüz Sonbahardan Acı Veda

Şiir ince ruhlu insanların işidir. Kaba bir ruhta şiir çok eğreti durur. Öykü'de iyi bir gözlem ve duyarlılık gerektirir. İyi bir öykücü olmak iyi bir kurgucu olmaktan ziyade yaşanmışlığını özünde harmanlayarak güzel yalın bir dille aktarabilmekten geçer. İşte Vansesi Gazetemizin güçlü kalemlerinden eğitimci, yazar, şair Şahin Akçap'ın aramızdan ayrılışını üzülerek öğrendim.

O çok iyi bir şair, çok iyi bir öykücüydü. Kendisiyle hiç yüz yüze gelmedim ancak telefon ve sosyal medya üzerinden görüşmüşlüğüm oldu. Fakat ben onu "Eylülsüz Sonbahar" adlı öykü kitabı ile yakından tanıdım. Duygularına, dünya görüşüne yaşama bakışına bu öykülerindeki karakterleri konuşturmasından iyi tahlil etmiştim.

Ruhsal çözümlemelerinin işlendiği öykülerinin ağırlıkta olduğu Eylülsüz Sonbahar öykü kitabı bana şayet Şahin Akçap roman yazmış olsaydı mükemmel psikolojik roman yazarı olur dedirtmişti.

Algıda seçicilik olsa gerek, Şahin Akçap'ın öykülerinde memleket sevdası, memleketine duyduğu hasret vardı. Vatan, bayrak sevgisi vardı "Smokin" adlı öyküsünde bunu o kadar açık dille yazmıştı ki okuyan onun bir Mustafa Kemal Atatürk, cumhuriyet aşığı olduğunu hemen anlayıverirdi.

Okuduğum her öyküsünde kendi yaşanmışlığından izleri satır aralarında sezebiliyordum. Yurdum insanının, özlemlerini, korkularını, çekincelerini "Gri" adlı öyküsünde huzurevine geldiği günün ilk gecesinde yaşadığı ani atakla okuyucuya aktarırken, "Karanlığın İçindeki Göç" adlı öyküsünde Artos Dağına Van Gölüne veda edip Antalya'ya zorunlu göç eden bir aileyi anlatmıştı. Ölümün soğuk yüzünü gurbette tatmıştı bu öyküsünde.

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ...