Hayalleri kurcalamayın...
HAYALLERİ KURCALAMAYIN…
Hani meşhur bir söz vardır. 'Hayal kurup, gerçekleştirmeye çalışmak mı istersin?' Başkasının gerçekleşmemiş hayalinin kahramanı olmak mı?
Hepimizin başına gelmiştir bu. Aile büyüklerimizin isteklerini yerine getirmek, onların istediği gibi bir evlat olmak ve onların çizdiği yolda yürüyerek, onların övünç kaynağı ve kahramanı olmak. Bu yol o kadar zor bir yoldur ki aslında. Kendi düşünce ve hayallerini rafa kaldırıp, bir kalıba girmeye çalışmak çok zor bir sanattır.
Benim ailem, iyi bir ev hanımı olmamı isterdi. Evet, aynen böyle. Çok uğraştım onların istediği gibi evlat olmayı. Çok küçük yaşta yemek yapmayı, temizlik yapmayı her türlü el işlerini en güzel şekilde yapmaya çalıştım. Ama benimde hayallerim vardı. Okumak, çalışmak, meslek sahibi olmak. Bir yere kadar ailemin kahramanı olmayı başardım. Ama sonrasında kendi kahramanım oldum. Aileler çocuklarının geleceğini düşünürken, hiç onların fikirlerini ya da hayallerini sormuyor. Oysa ki her insanın hayalleri olduğu gibi genç kesimin de hayalleri vardır. Ciddi anlamda, hayal çizgisi meslekle başlar. Olması gereken, oturup, düşünüp, kendi benliğinde yatan ama elinden gelebilecek mesleğin hayalini kurmaktır.
Çocuklarının hayallerini hiçe sayıp, kendi zamanında askıda kalan hayal dünyalarını ortaya çıkarıyor bu insanlar. ''Oğlum doktor olsun'', 'kızım öğretmen olsun '' gibi şeyler söyleyip, gençleri yeteneklerinden uzaklaştırıyorlar. Her insanın farklı alanlarda yeteneği vardır ve o alanda başarılı olur. Özellikle sanata karşı düşmanlığı bir türlü anlayamadım. Öyle insanlar var ki, çocuğunun çizdiği resmi elinden alıp, yırtıp, ''Ben sen resim çiz diye mi uğraşıp, para kazanıyorum? Biz bir şeyler yapamadık bari sen yap.'' demesi bile o genç beyinlerin içindeki çizgileri değiştirmeye yetiyor. Peki, ünlü ressamların ailesi böyle düşünse ve davransa, şuan bu resimler evimizin duvarında asılı olabilir miydi? Kimsenin önüne taş koymamak gerekir. Bir insan denediğinde ve başaramadığında asla kendine kin duymaz. Ama siz yoluna taş koyduğunuzda durum değişir. Bırakın uğraşsınlar, ter döksünler, zaman kaybetsinler, başarsınlar veya başarmasınlar. Kendinize yapılanı çocuklarınıza yapmayın. Bu tip davranışlar yüzünden eminim çoğu insanın emeği heba olmuştur.
Lütfen gençlerin ışığını söndürmeyin. Onların şansa ihtiyacı var. Onlara bir şans verin. Her doğru sizin doğrularınız değildir unutmayın.
Sevgimle kalın…. vanhaber,bedia barak,köşe yazıları
Hani meşhur bir söz vardır. 'Hayal kurup, gerçekleştirmeye çalışmak mı istersin?' Başkasının gerçekleşmemiş hayalinin kahramanı olmak mı?
Hepimizin başına gelmiştir bu. Aile büyüklerimizin isteklerini yerine getirmek, onların istediği gibi bir evlat olmak ve onların çizdiği yolda yürüyerek, onların övünç kaynağı ve kahramanı olmak. Bu yol o kadar zor bir yoldur ki aslında. Kendi düşünce ve hayallerini rafa kaldırıp, bir kalıba girmeye çalışmak çok zor bir sanattır.
Benim ailem, iyi bir ev hanımı olmamı isterdi. Evet, aynen böyle. Çok uğraştım onların istediği gibi evlat olmayı. Çok küçük yaşta yemek yapmayı, temizlik yapmayı her türlü el işlerini en güzel şekilde yapmaya çalıştım. Ama benimde hayallerim vardı. Okumak, çalışmak, meslek sahibi olmak. Bir yere kadar ailemin kahramanı olmayı başardım. Ama sonrasında kendi kahramanım oldum. Aileler çocuklarının geleceğini düşünürken, hiç onların fikirlerini ya da hayallerini sormuyor. Oysa ki her insanın hayalleri olduğu gibi genç kesimin de hayalleri vardır. Ciddi anlamda, hayal çizgisi meslekle başlar. Olması gereken, oturup, düşünüp, kendi benliğinde yatan ama elinden gelebilecek mesleğin hayalini kurmaktır.
Çocuklarının hayallerini hiçe sayıp, kendi zamanında askıda kalan hayal dünyalarını ortaya çıkarıyor bu insanlar. ''Oğlum doktor olsun'', 'kızım öğretmen olsun '' gibi şeyler söyleyip, gençleri yeteneklerinden uzaklaştırıyorlar. Her insanın farklı alanlarda yeteneği vardır ve o alanda başarılı olur. Özellikle sanata karşı düşmanlığı bir türlü anlayamadım. Öyle insanlar var ki, çocuğunun çizdiği resmi elinden alıp, yırtıp, ''Ben sen resim çiz diye mi uğraşıp, para kazanıyorum? Biz bir şeyler yapamadık bari sen yap.'' demesi bile o genç beyinlerin içindeki çizgileri değiştirmeye yetiyor. Peki, ünlü ressamların ailesi böyle düşünse ve davransa, şuan bu resimler evimizin duvarında asılı olabilir miydi? Kimsenin önüne taş koymamak gerekir. Bir insan denediğinde ve başaramadığında asla kendine kin duymaz. Ama siz yoluna taş koyduğunuzda durum değişir. Bırakın uğraşsınlar, ter döksünler, zaman kaybetsinler, başarsınlar veya başarmasınlar. Kendinize yapılanı çocuklarınıza yapmayın. Bu tip davranışlar yüzünden eminim çoğu insanın emeği heba olmuştur.
Lütfen gençlerin ışığını söndürmeyin. Onların şansa ihtiyacı var. Onlara bir şans verin. Her doğru sizin doğrularınız değildir unutmayın.
Sevgimle kalın…. vanhaber,bedia barak,köşe yazıları