Herşeye rağmen gülümseyen şehir

Van; hasret kalındığında ruhumuzu inleten en naif duyguların, en esprili anıların fay hattından sızarak dudağımızın kenarına yerleşen, güneş gibi ısıtan ve yüzümüze, hüzünlü kırık bir tebessüm sunan asil bir şehirdir.

1915 Van'ın en acı dolu yılları olarak hafızalarımızda kalsa da 1976 / 2011 yıllarındaki depremler en az 1915/1918 yıllarındaki savaş kadar; acı, gözyaşı, kayıp, talan ve çaresizlik yaşatmıştır Van halkına.

Yedi yıl önce göçük altında kalan depremde hayatını kaybeden ocaklara ateş düştü ecel 644 can aldı. Can pazarının yaşandığı o yerde 644 can yaşamını kaybetti. Yardım gelene kadar Van'da yaşam durdu. Fırsatçılar kol gezdi bir döşek, bir hırka, bir lokma için Van üşüdü, Van gözyaşına boğuldu. İzmir'i, Ankara'sı, Edirne'si, Rize'si, Balıkesir'i ile Ülke tek yürek oldu Türkiye'nin kalbi Van'da attı. Ardı ardına cenazeler uğurlandı boy boy tabutlarla.

Kızının cenazesini çocuğuna sarılı bulan torunu ile kızını ayırmadan aynı mezara defneden Özlem öğretmenin babasının gözyaşı aktı bu acılı topraklara.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ