İftarı beklerken

Bizim çocukluğumuz ve gençliğimizde iftar zamanı Van'ın Toprakkale etekleri altındaki derenin üstünde bulunan kara dağda iftar topu patlatılırdı. Rahmetli Hamit Selen ve Erol Baskın amcalarımızın evlerinin arasında yer alan tepe üzerinden Karadağı seyre çıkardık. Top atıldı mı iftar zamanıydı. Ama sonraları ebeveynlerimiz büyük caminin ışıkları yanmalı, ezan sesi duyulmalı diye buyurdular. O zamana kadar çarşı içinde de koşuşturmalar başlardı. Rahmetli fırıncı İbo'nun(İbrahim Talay'ın) fırının önünde sıralananlar bir an evvel ramazan pidelerini kaparak iftar saatinde çoluk çocuklarına yetiştirmek için zamanla yarışırlardı. Bu satırları yazarken sanki o ramazan pidelerinin kokusunu duyar gibi oldum.

***

İftarı beklemenin güzel bir yöntemi daha vardı. Ödevleri bitirdikten sonra toprak damlı evimizin oturma odasının gömme küçük dolabında rahmetli babamızın özenle aldığı ve koruduğu Hazreti Ali'nin cenklerini anlatan öykü kitapları, Mayk Hammer maceralarının yer aldığı polisiyeler, İan Flaming'in James Bond, Esat Mahmut Karakurt ve Kerime Nadir'in aşk romanları vakit geçirmek için paha biçilmez değerlerimizdi. İftar vaktinin geldiğini annemizin mutfaktaki tıkırtılarından anlardık. Bilirdik ki annemiz içinde minik köfteleri olan şehriye çorbası hazırlığına başlamıştır.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ