İnsan Ne İster?

Düşünün bir kere çevrenizde nasıl bir insan isterdiniz?
İçini rahatça ona açabileceğin birinin olması.
Rahatlıkla, hiç çekinmeden derdini paylaştığın birinin olması.
Bana sırdaş olması, anlattıklarımın, konuştuklarımın ne olursa olsun bir başkasının duymayacağımdan emin olmam.
Bana, benim için her fedakrlığı yapacak birinin olması….
Beni, benden daha fazla seven, düşünen birinin olması….
Ne olumsuzluklar anlatırsam, anlatayım beni hep hoş görmesi ve bunun için bana her zaman fikir vermesi. Benimle ilgilenmesi, hiçbir zaman beni küçük görüp alay tarzında muamele etmemesi.
Benim değerimin onda hiç eksilmemesi ne olursa olsun gözünde her zaman yüce olmam.
Sevincini üzüntünü rahatlıkla onunla paylaşabileceğin birinin olması.
Yaptığım bütün işlerde, her zaman beni gayretlendirmesi, bana hep destek vermesi. Benim iyiliğim için yine bana kızan biri.
Beni, benden daha iyi bildiği için eğitimime ona göre devam eden birinin olması.
Benim arkadaşım gibi davranan, beni her şeyimle kabul etmiş, beni hep destekleyen.
Onu varlığını hep arkamda hissetmek.
Ne zaman olursa olsun, onun varlığıyla, onun sevdikleriyle, onun dedikleriyle, en az 10-20 dakika bile olsa, sade zihinle onu düşünüp, duygulanmak, gözümden bir iki damla yaş akması.
Kendime döndüğüm zaman, dinlediğim şarkılarda, türkülerde onu bulmak, duygulanmak, onun için dinlemek kadar güzel bir şey yok.
Her zaman doğru yolu göstereceğinden, benim için en iyisini istediğinden emin olup, gidip yanına rahatça içimi dökmem, gidip yanına oturmak, her şeyi anlatmak, fikirlerimi söylemek, birlikte konuşurken bir sonuca varmak.
İnsan gururunu, haysiyetini incitecek en ufak bir harekette bulunmayan. Bu yüzden ona güvendiğim için yanına gidip rahatlıkla sohbet edebilmek.
Zihnimi hiçbir zaman karıştırmayan.
Sevgisini, ilgisini hiçbir zaman eksik etmeyen.
Kaşını çatan ama baktığımda gene benim içindir, faydasını görürüm diyeceğim biri.
Onun yanındayken aynı değerleri konuşup, rahatlayabileceğim .
Yanımda olmasa bile, ismini duyduğunda tüylerimin ürpermesi.
Onun ismi geçince, içten bütün iltifatları hakkıyla yağdırabileceğin biri.
Önümde tam anlamıyla bir örnek olması.
Zorda olduğunda, çıkmaza vardığında, içinden çıkamadığın konularda, kafanda büyüttüğün konularda sana en sağlam çözüm yolu bulan, ümitsizliğe düştüğünde, seni güçlendiren, gayretlendiren, ümit veren, sana hep destek olan biri.
Bazen benim arkadaşım gibi olması, onunla zıt konularda bile münazara etmeyeceğim.
İnsan olarak, yüce olduğumu bana gösteren, birinin olması.
Bağırarak 'seni seviyorum, iyi ki varsın' diyebileceğim, güvendiğim birinin olması.
Bana iltifat ettiğinde, içim, içime sığmaması, içimde tarifsiz bir mutluluk olması.
Ona herkesten daha çok güvenmem, her şeyini rahatlıkla emanet edebileceğin birinin olması.
Gece yatıp, uyku tutmadığında onu düşünmem, kendi kendime ona yaklaşmak için karar almam.
Beni sevmesi, takdir etmesi için bin bir takla atabileceğim birini olması.
Elimdekini hep onunla paylaşma isteğinin olduğunda, asla olumsuz düşünce geçmemesi.
Tarifsiz güzel ve erişilemez birinin hep yanımızda olması ne güzel olurdu değil mi?
Ama acaba biz başkalarının, daha doğrusu sevdiklerimizin yanında bu sıfatları taşıyarak, yanında olabiliyor muyuz?
Şimdi biliyorum 'böyle biri var mı? Nerde biz de o şans, böyle insanlar karşımıza çıkmaz ki' diyorsunuz. Aslında her şey bizde başlayıp, bizde bitiyor.
En güzel sevgiler, en güzel dostluklar sizinle olsun…
Sevgiyle ilerleyin… vanhaber, van, haber, van haber bedia barak, insan ne ister, tarisiz, zıt, sevgi

Bakmadan Geçme