İnsanlık

Ne ara bu hale geldik? Ne ara başkasının acısından zevk duyar hale geldik? Ne ara başkasının acısına 'Oh olmuş!' demeyi öğrendik? Ne ara insan olmamayı başardık? Ne ara, ne ara?

Elazığ'da deprem olur, arama butonların yazılır 'Elazığ Kürt mü?' diye. Yaşanılan acının altına yazılır 'Boşuna yardım etmeyin, onlar insan değil!'

Ya sen bunları yazan ve insan olduğuna inanan kişi, o depremle bizim yüreğimiz sarsıldı, o depremle yuvalar yıkıldı, binalar çöktü nice günahsızın üzerine. O deprem nice güzel insanı alıp götürdü aramızdan. O deprem ki nice güzel insanı alıp götürdü senin gibi art niyetli insanın arasından.

***

Van'da çığ felaketi yaşandı. Bir kar tanesi başka bir kar tanesine o kar tanesi diğerine, diğeri diğerine tutundu ve çöktü 41 insanın üzerine. O bembeyaz kar kütlesi kapladı Türkiye'yi kapkara bulutlarla. O kar kütlesi aldı götürdü Doğu'nun, Batı'nın Van'a emanet ettiği askeri. O kar kütlesi aldı götürdü vatanına doktor olacak çocuğun babasını. O kar kütlesi aldı götürdü Van'ın gülünü, Van'ın gününü, ayını, yılını, Van'ın yaşanmışlıklarını alıp götürdü. Bunlar yaşanırken şehit olan sivillerimize dua etmek yerine, ailelerine geçmiş olsun dileklerini iletmek yerine, en kötü gününde Türkiye'nin bir olduğunu hmek, htirmek yerine, acılarına tuz basmak, şehitlerimize beddua etmek insanlığa sığmadı, Türkiye'ye yakışmadı, sığmadı Türkiye'ye ve sığmadı yüreklerimize sığdıramadık.

***

Bu dünyaya anlam veremiyorum. Bu 'İnsanım' diye geçinenlere anlam veremiyorum, asla da anlam vermeyeceğim. Batı'da deprem olur, Doğu yıkılır. Doğu'da deprem olur Batı yıkılır. Edirne'den Kars'a çığ felaketi yaşanır Anadolu'nun her karışı ağlayan ana dolu olur.

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ...