Keledoş

Uzun bir süre telefonunu çaldırdığım Menşure aba sonunda açtı telefonunu:

"Vilen sen misen? Cırıldın gine! Heç demisen bu avradın işi gücü var. Zor yetiştim telefona."Diye bir güzel kalayladıktan sonra:

"De bağım müşkülün ne?"Diye sordu.

Hal hatır sordum. Havalardan, konu komşudan… Sonra sorumu sundum:

"Gız aba ele her bir kişinin dilinde keledoş meledoş. Ama bu keledoşun tarihçesini bir bilen yok. Dün fesyte sordum orta yere. Tık yok kimseden. Dedim ki bilse bilse Menşure abam bilir. Nedir bunun hikâyesi.

"Hay menim belangaz gardaşım. İşiniz gücünüz lotilik. Tarihini bilmenem. Bilse bilse kale dibinin mıtıtrıp verdeçeleri bilir. Hemi de İngilizce, Fransızca ve de cümle gavurca."Dedi sonra ardından bir kahkaha attı ki telefonu kulağımdan uzaklaştırmasam gitti kulağımın çekiç, örs, özengesi ve de zarı.

O meşhur kahkahası cesaretlendirdi beni. Demek ki Menşure abanın havası yerindeydi.

-Anlatırsan yazacağım ve de adını yine her kese duyuracağım. İstiyorsan kapatayım telefonu sen düşün. Sonra tekrar arayayım.

Dedim.

Bir ara sesi kesildi. Arka planda birilerine seslendi:

"Ey biriniz ocağın altını kapatın yoksa yemeğin fırığı çıkacağ. Röportaj yapacağım. Gine bizim belangaz arıyor."Dedi.

Alındım.

-Ele deme be aba belengaz diye diye adımızı çıkaracaksın."Dedim.

"Bağ eyi dinne. Sana bir cümle memleket yemeklerinin adını sayayım önce… Keşkek nerenin? Senin avradın memleketinin yani Ege'nin… Arap aşı nerenin? O da Yozgat ve bir cümle İç Anadolu'nun, Tarhana nerenin? En başta Ege, Akdeniz ve hatta Trakya'nın… Piyaz senin yaşadığın Antalya'nın… Kısacası her yerin aşı, yemeği meşhur. Bizim de keledoşumuz en meşhur aşımız."

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ