Kötünün iyisi değil, iyinin iyisi...

Objektif olup demokrat davranmak için önce bilgi birikimi gerekir, bilirsiniz. Toplumsal yaşamda işte böyle kimliklerin varlığı aranır hep...

Pusula gibidir böyle kişiler/kişilikler.

Peki, nasıl bir yol izlenecek böyle bir durumu yaratmak için?

Birinci koşul, toplumsal bilgi birikimi gerekir... Ama yeter mi? Yetmez, bu bilgi birikimini sağduyu egemenliğine verip demokrat bir toplum oluşması gerekir.

Kişinin böyle bir dünya yaratması zor mu dersiniz?

Bir yerde zor, bir yerde kolay..

Zor, çünkü siz istediğiniz kadar " demokrat kişiliğiniz"le yaşamda yer almaya çalışınız, sizin muhatabınız olan kişilerle aynı frekansı oluşturmanız, buluşmanız zor bir eylem olarak önünüzü keser.

Bir orkestrada çoğu enstrümanların akortsuz oluşu karşısında sizin çok da akortlu sesiniz o ses kaosunda kaybolup gider.

Burada, "bildiğim bildik, çaldığım düdük" cehaletinin çoğunluğu/egemenliği sizin kişisel olarak karanlığa yakacağınız küçücük mumun ışığına bile izin vermez, tolerans göstermez.

"Sen zot, ben zot" kör anlayışının yarattığı ortamdır burada oluşan...

Böylesi toplumlarda demokrasi, bir aldatma oyunundan öteye geçmez/geçemez. Çünkü, ortada bilim, kültür, sanat adına gözüken bir eylem yoktur da ondan...

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ