KUCAĞA ALINMAYINCA AĞLAYAN BEBEKLER
Psikolog Sümeyra Güden yazdı...
Bebekler Neden Sürekli Kucağa Alınmak İsterler?
Kucağa alınınca susan bebekler hep dikkatimi çekmiştir. Bebek beşiğindeyken ağlıyor ama kucağa alınınca aniden susuyor. Sorun nerde acaba, beşik mi rahat değil? Bebek temas mı istiyor? Anneye güvenli mi bağlanamamış? Belki de cevap biraz daha derinlerdedir; anneden ayrılma kaygısında.
Anneden Ayrılma Kaygısı
Anne bebeği 9 ay karnında taşır. Bebek doğduğunda artık savunmasız hale gelmiştir. Her zaman ihtiyaçları istediği an karşılanmıyor. Bazen erteleniyor (bezinin değişmesi, emzirilmesi gibi) bazen de hiç farkına varılmıyor (gazının olması gibi). Daha konuşamayan bebek tüm ihtiyaçlarını ağlamakla ifade etmeye başlar. İhtiyaçları düzenli olarak karşılanmayan bebekte Maia Szalavit'in 'Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk' kitabında bahsettiği gibi bazı sağlık sorunları gelişir. Yetişkin olarak bizler dahi hayatımızda düzen isteriz. Düzen bozulunca hayatımız alt üst olur yemeden içmeden kesiliriz ya da tam tersine doymak bilmeyiz. Güven dolu bir ortamda kaygıdan uzak yaşamak isteriz. Memur olmak için bu kadar çabalamamızın altında da bu neden yatmaz mı? Her ay maaşım gelsin hayatımda düzen olsun.
Çocuğun aradığı şey de bu aslında. Anneyle beraber olmak, ona yakın olmak isteyişindeki neden, Adem Güneş'in de hep bahsettiği gibi ondan ayrılmanın getireceği kaygıdan kurtulmaktır. Eskiden anneler bunu çok iyi yaparlardı. Bebeği sırtlarına alırlardı. Evin içinde, tarlada çalışırken bebek hep onlarla beraberdi. İhtiyaçları zamanında karşılanan bebekler daha uysal, anneleriyle kurdukları bağlar daha güçlüdür.
Bebekler Kucaktan Nasıl Vazgeçirilmeli?
Bunun cevabı yukarıdakilerin özeti aslında. Belki de kucağa alınmak bebeğin bir ihtiyacıdır. Vazgeçirilmesi gereken bir şey değil. Bebek kendisinin anneden farklı bir varlık olduğunun farkına varıncaya kadar(bireyselleşme/ayrışma) bu aslında onun için bir ihtiyaçtır. Peki bunu nasıl anlarız? Çok küçük bir testi var aslında. Burnuna bir nokta koyun ve aynanın karşısına götürün ve gözlemleyin. Bebek kendi burnuna mı dokunuyor yoksa aynada gördüğü yansımaya mı? Kendi burnuna dokunuyorsa kendisinin farkına varmış demektir. Yansımaya dokunuyorsa hala kendisini annenin veya kendisine bakım veren kişinin bir uzantısı olarak görmektedir.