Kurtuluş heyecanı

Kırık Tebessüm, 1954-1966 yılları arasında Van ve Van'ın çevre ilçelerinde geçmektedir. Romanda, 2 Nisan Van'ın Kurtuluşu kutlamalarının coşkusu üç kez işlenmiştir Vatan sevgisi ve milli duyguların coşkusu kahramanın dilinden abartısız ve yalın bir dille aynen aktarılmıştır. Sizlerle hep birlikte 1967 yılına gidelim mi? (Sayfa 128,130)

Ankara'dan Gürpınar'a yeni dönmüştük. O hafta başı kaymakamlıktan 2 Nisan 1967 Pazar günü düzenlenecek Van'ın Kurtuluş Günü etkinlikleri Vali beyin davetiyeleri dağıtılıyor, duyurular yapılıyordu. Pazar günü 11.00'de Hükümet Konağı Meydanı'nda askeri jiplerle memurlar etkinlik alanına götürülecekti. Tüm memurların hanımları ile birlikte katılmalarının nezaketen gerektiği bildirilmişti. Ayrıca çocukların da yorulacakları düşünüldüğü için onları da mümkün olursa o gün için ilgilenecek birileri varsa onlara bırakmaları istenmişti.

Programda tiyatro, balo, fener alayı, Türk Sanat Müziği ve Türk Halk Müziği konserleri olacaktı. Bu davet beylerden çok biz hanımları heyecanlandırmıştı. Pazar gününü iple çekmiştik, tarif edilmez bir sevinç kaplamıştı içimizi. Her sene askeri garnizonda balo olurdu. İstanbul'da okulumuzun balosundan bu yana, yıllardan sonra bir kez daha bir baloda bulunacaktım. Çok sevinçliydim. Bu balolarda okul öğrencilerinin ve Van'da sanatla uğraşan gençlerin hazırladığı tiyatrolar olurdu. Oğlan kardeşlerim Fehmi ve Şakir bir dönem Orhan Erçin'in talebesi olmuşlardı. Tiyatrosu olmayan bu ilimizde, bu güzel sanata, bir grup arkadaş önderlik etmişlerdi. Kardeşlerimi gururla izleyecektim. Mahallede kurmuş oldukları tiyatro grubunun piyeslerini sunmak onların başarısıydı.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ