Mavi Şehrin Kalemleri

Mavi Şehrin Kalemleri


ÖLDÜREN İHMAL

EMİNE YILMAZ DERECİ

Bağrımızı yaktı, gelen felaket

Deprem öldürmüyor, öldüren ihmal

Devasa bir yara aldı memleket

Deprem öldürmüyor öldüren ihmal

Bir değil onlarca dağ taş yarıldı

Fay hattı kaç yerden birden kırıldı

Canlar beton ile kanla karıldı

Deprem öldürmüyor öldüren ihmal

Yüklenmiş tırlara dar geldi yollar

Yardım götürmekte yarıştı kullar

Enkaza gömüldü goncalar güller

Deprem öldürmüyor öldüren ihmal

Bazı binalar var dimdik ayakta

Bazısı dağılmış yolda yolakta

Gözyaşı kurumuş kalmış yanakta

Deprem öldürmüyor öldüren ihmal

Cehalet ülkemi hüzne daldırır

Nefes almaksızın durmaz saldırır

Kalpleri hüzünle, gamla doldurur

Deprem öldürmüyor öldüren ihmal

Yeter artık yeter, alınsın önlem

Kahrolsun karanlık, nur dolsun alem

Bilginin ışığı çözer problem

Deprem öldürmüyor öldüren ihmal

Bu kışın ardından gelecek bahar

Umudun tohumu yüreklerde var

Haydi durma sende bir yarayı sar

Deprem öldürmüyor öldüren ihmal

CANLAR HAŞLANDI

MEHMET AKKURT (ÇİRKİN)

Kazıldı kanallar cesetler doldu

Kolsuz bacaksız kefene kondu

Tazecik fidanlar gül gibi soldu

Feryadı figanla canlar haşlandı

Gece karanlığı uyku modunda

Umutlar kesildi demir kolunda

Yanıyor yürekler inan solunda

Tazecik yavrular canlar haşlandı

Yastadır Antep'im gel gör Maraş'ı

Hatay da veriyor canlı savaşı

İslahiye, Adıyaman candan kardaşı

Analar ağlıyor canlar haşlandı

Malatya, Adana Türkoğlu Urfa

Kırıkhan, Nurdağı Pazarcık rafa

Diyarbakır, Yayladağı geliyor safa

Dilsiz olan inan canlar haşlandı

İslahiye, çöktü, Besniy'i gel gör

Fulyası, ağlıyor kamerada gör

Uyduya çıkta bak Elbistan'ı gör

Toprakta yanıyor canlar haşlandı

Çirkinim dünyadan murat almadım

İnan ki bir yerde mekan kurmadım

Ölüm emri vaki haber salmadım

Feryadı figanla canlar haşlandı

BU KAHRAMANLAR

ŞÜKRAN BAYRAK

Ciğerimiz yandı koştu Mehmet'im

Düştü yola kazdı elle enkazı

Kırdı imanla bütün betonları

Ölüme atıldı BU KAHRAMANLAR..

Gecenin sürprizi geldi kapıya

Ev sallandı duman çöktü bacaya

Eş sarıldı can havliyle kocaya

Ölüme atıldı BU KAHRAMANLAR..

Lapa lapa kar yağıyor çok ayaz

Yürek yanıyor olmuş siyah beyaz

Acıyla geçecek dinleyin bu yaz

Ölümüne atıldı BU KAHRAMANLAR..

Vurulmuş gibi çöküyor binalar

Enkazda kalıyor güzel insanlar

Toz bulutuna karışıyor canlar

Ölümüne atıldı BU KAHRAMANLAR ..

Canlarını hiçe sayıp koştular

Canlı çıkınca sevinçten coştular

Ayakları yere sağlam bastılar

Ölümüne atıldı BU KAHRAMANLAR..

BUGÜN

SONGÜL AKYILDIZ

Kor düşen yüreğim dönmüş yangına.

Sığmıyor bedenler hiçbir kalıba.

Toprak isyan eder basmaz bağrına.

Bahtımıza güneş doğmadı bugün,

Etim kemiğimden davacı bugün.

Pare pare canlar binlere vardı.

Üstümüze yağan borandı, kardı.

Teselli bulacak nelerim kaldı?

Yıkıldı hevesler virane bugün,

Dilim damağımdan davacı bugün.

Dönülmez geceler kederindeyim.

Bilinmez kıymetim ederimdeyim.

Umutlar son bulur gör ne haldeyim.

İsyanlar sevince durmadı bugün,

Yaşlar gözlerimden davacı bugün.

Okunur selalar vahlar başıma,

Yakışır mı ölüm bu genç yaşıma?

Koyma beni koyma yalnız başıma.

Felek can yakmaya doymadı bugün,

Ömrüm azrailden davacı bugün.

Bize de biçare kullar desinler,

Anasız babasız canlar desinler.

Kefensiz yatıyor bunlar desinler,

Kabrimiz sessizce kazıldı bugün,

Ruhum bedenimden davacı bugün...

TAM ON İLDEN ATEŞ SARDI ÇEVREMİ

CENGİZ ÇELİK

Seksen bir il parçalandık savrulduk

Siz dondunuz bizse yandık kavrulduk

Bu güne dek ne kadarda mağrurduk

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Maraş imiş bu depremin merkezi

Vatanda sancısı sardı herkesi

Türk, kürt, alevisi, lazı, çerkezi

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

İsim, isim ayırmadım neresi

Önemlimi memleketi yöresi

Hep bir canız, budur Türk'ün töresi

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Bu vatanın neresinden geçeyim

Can yanıyor kimi kimden seçeyim

Ben bacımın yüzündeki peçeyim

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Mezar oldu bir çoğuna evleri

Çoğunun kalmadı şehri köyleri

Kiminin kayboldu eşi beyleri

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Yetim kaldı sabi küçük çocuklar

Isıtırmı battaniyeler gocuklar

Bakışları mahsun boncuk, boncuklar

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Bir acı var öyle derin yaraymış

Yağan karın rengi bile karaymış

Bir çığlık var gardaşımdan naraymış

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Memleketim öyle derin yastadır

Can evinden yara almış hastadır

Haykırışlar varki dosttan dostadır

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Beyinler donduda zihin karıştı

Nemli gözler zaman ile yarıştı

Nice canlar acılarla sarıştı

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Yollar geçit vermez çökmüş tarumar

Bir yanda ayaz bir yanda tipi kar

Elim ermez hanginize olam yar

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Ta uzaktan iniltiyi dinlerim

Hissederim sizin ile inlerim

Acılarla perişansa binlerim

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

Değil ülke tüm insanlık koşuyor

Burkulan yürekler nasıl coşuyor

Beden canla can cananla yaşıyor

Tam on ilden ateş sardı çevremi

Toz duman görüyom bütün evreni

DEPREM'E ÜÇ AĞIT

NESİM CANAYTAN

Öen canlara ağıt

Yüreğim deprem yeri

Ölen ben öldüren ben

Giden gelirmi geri

Ölen ben öldüren ben

Yüreğim enkazda kaldı

Ölen ben öldüren ben

İhale Azraile kaldı

Ölen ben öldüren ben

Yüreğim cehenem gibi

Ölen ben öldüren ben

Acısı deldi geçti

Ölen ben öldüren ben

Maraş'a Ağıt

Maraştan bir haber geldi

Dediler ki Viran olmuş

Anne baba bacı gardaş

kucak kucağa ölmüş ...

(Oy, oy, oy, oy)

Maraştan bir haber geldi

Dediler ki her yer toz duman

Çocuk bebek torun dede

Dillerin de feryat figan

(Oy, oy, oy, oy, oy )

Maraştan bir haber geldi

Haberi yürekler yakar

Mezopotamya Anadolu

Bütün diller ağıt yakar

(Oy, oy, oy, oy)

Adıyaman'a Ağıt

Oy aman, aman, aman

Yıkıldı Adıyaman

Topraklar düştü üzerimize

Sanki durdu tüm zaman

Oy aman, aman, aman

Virane Adıyaman

Çocuklar yetim kaldı

Bu yükü taşıyamam

Oy aman, aman, aman

Kül oldu Adıyaman

Bebekler enkaz altında

Bu acı ile yaşayamam

Oy aman, aman, aman

Yandı Adıyaman

Çığlıklar halen kulağımda

Buna ben dayanamam.

Vansesi Özel Haber

Bakmadan Geçme