Mavi Şehrin Kalemleri

PAYLAŞ

22.05.2024 14:28
Güncelleme: 22.05.2024 14:29

Vansesi Gazetesi

TAKİP ET

GEL BAHARI ANLAT

YÜKSEL GAZİOĞLU

Uyan.

Şafak söktü,

Irgaladı baştan aşağı,

Bohçası yine, hınç dolu

Allak bullak...

Sükuta sarmış yaralarını.

Ne anlar

El kadar sabi.

Korkudan büyümüş gözleri.

Çiçek açar mı!

Gel de anlat baharı.

Yüzüne çalınmış zemheri

Lal olmuş hali...

Şafak,

herkese başka atıyor

Kimine hay hay

Kimine vay vay.

Görmedik duymadık.

Düpedüz zulüm

İnsanlık ölüyor.

Anaların,

yüreği yanık.

Çocukların boynu bükük.

Dayanılmaz sessiz çığlık,

Büyüklerin ellerinden Küçükler kanıyor.

Yutmuş umudu

zifiri mavi,

İstediğin kadar anlat

kardeleni,

Halden bir haber.

İçimizdeki bahar ölüyor.

Yük olur insana

Mazlum vebali.

Sustukça

İçimizde çiçekler telef,

Sustukça

(Gazzede) çocuklar ölüyor...

SON İSTASYON GÖRÜNDÜ

SELMA MERİÇ

Hep ayrılık şarkısı çalar benim gönlümde

Mutluluk nedir bilmem ,yaşamadım ömrümde

Yaprak yaprak savruldu umudum hayallerim

Kaç kez rüyama girdin sayamadım düşümü

Acılar mesken tuttu bırakmıyor peşimi

Derdim bir sen olsaydın dayanırdım belki de

Bana bir sen değilsin hasretliği yaşatan

Unuttu sevdiklerim aramıyor sormuyor

Vefa denilen duygu kelimeden ibaret

Ne bir mektup ne haber, giden geri dönmüyor.

Seni sevmekten başka ,yok ki benim günahım.

Tanrım cezalandırsın,yazılmasın sevabım.

Sitemim boşunaysa,olmasın hiç sabahım.

Ne kadar canım yansa,göz yaşlarım kurusa

Sana dilim söylemez,içimde kalır ahım

Postacıdan haber sal bırak da ben geleyim

Sitemim boşunaysa bırak ben üzüleyim

Sevmiyorsan arama bırak git sürüneyim.

Seviyorsan bekletme gerçek olsun hayalim

Bırak da bir kez olsun görüp de sevineyim.

Yazık beklerken seni son istasyon göründü

Bir haber gönderseydin sevinçten delirirdim.

Önümdeki engeli yıkardım birer birer,

Ne fırtına ne boran etkilemezdi. beni

Umuduma kar yağsa ,bahara çevirirdim.

ANLASANA

SUAT ÇELİK

Zannetme günlerim aydınlık diye,

Çaresiz perişanım, anlasana.

Sensiz aklım uçtu, döndüm deliye,

Yanlızım sahipsizim, anlasana.

Her günüm geçiyor acıyla, dertle,

Felek ne zorun var, bilmem ki benle,

Benim de gönlüme, düşsün bir cemre,

Ümitsiz, dermansızım anlasana.

Gece uyku haram, sanki işkence,

Dertler bir değil üç değil binlerce,

İçtiğim şarap, o da şişelerce,

İçtikçe tükenmişim anlasana.

Sensiz nefes almak zor, bana zulüm,

Öyle çaresizim kalmadı gücüm,

Bitsin artık bu sahnedeki rolüm,

Ölmeden gömülmüşüm anlasana.

GİDİYORUM

BİNNUR DOĞAN

Dilim de bir şarkı

Gidiyorum

"Sevmek bin kere ölmek demekmiş"

Bunu şimdi daha iyi biliyorum.

Biraz kırgın çokca küskün

Gidiyorum

Sevmek sevenin meselesiymiş

Bunu şimdi daha iyi biliyorum

Yine ben de kaldı özlem denilen yangın

Gidiyorum

Hissetmediğin sevgi sadakaymış

Bunu şimdi daha iyi biliyorum

Lafım uzun vaktim kısa

Gidiyorum

Okunmamış mısralarım öksüz ve öksüzlük neymiş

Bunu şimdi daha iyi biliyorum

Sana bu son şiirim

Gidiyorum

Yok hesabım nede sualim sadece nar, yara nedir

Bunu şimdi daha iyi biliyorum

BİR BİLSEN NASIL AĞLADIM

HARUN YILDIRIM

Ben bu şiirimi ölerek yazdım

Gözlerim aglarken gülerek yazdım

Canımı ikiye bölerek yazdım

Kanayan yaramı yine dağladım

Sen yokken ardından nasıl ağladım

Perişan gönlüme meyhane dersin

Acırsın halime divane dersin

Kadehler şaraplar bahane dersin

Kanayan yaramı yine dağladım

Sen yokken ardından nasıl ağladım

Belki de yoruldum büküldüm sanma

Bu bir sonbahardı döküldüm sanma

Sırt üstü düşünce yıkıldım sanma

Kanayan yaramı yine dağladım

Sen yokken ardından nasıl ağladım

Rabbime duam da seni överim

İster hiç olmasın sende değerim

Tekrar doğsam valla seni severim

Kanayan yaramı yine dağladım

Sen yokken ardından nasıl ağladım

Büktüm şu boynumu bükmem desem de

Söktüm Cigerimi sökmem desem de

Bir damla göz yaşı dökmem desem de

Kanayan yaramı yine dağladım

Sen yokken ardından nasıl ağladım

EYLÜL BANA DÜŞTÜ

RESUL KARAHAN

Karıştı gözyaşım toprak nemine

Tövbekâr makamı açık yemine

Bulutlar ağlarken yâr özlemine