Mavi Şehrin Kalemleri

EGOSAL İSTEKLER

YAŞAR ADIYAMAN

Aklı fakir bırakılmış aç insanların ruhunu dikizliyordu yüzü olmayan insanların aynaları

temiz bir maviye ihtiyaç duyduğumuz isterik hislerin acısını taşıdığım günlerin nümerik değrelerine kanıyor yüreğim

her gün bir sonraki günden eksik cüzzamlı rüzgarlar arasında çocuk kalmanın ve umudun en belirgin saflığını arıyorum çıkmaz sokaklara

eklektik yaklaşımlar ortaya koyan toplumların

entelektüel bir kavrayışı göremiyor gözlerim

egosal isteklerin kurbanıyız hepimiz

bunun için geçerli olan maddiyatlara satılmış bedenimiz

ruhsuz riyakr yüzlerin acımasız isteklerine cevap veremeyen derin kuyular içindeyiz

hayatın kırmızı kartını gösteriyor kusursuz duran aynaların bakire fahişeleri

çiçeklere su taşımaktan yorulmuş bulutlar yağmuru getiremez artık

bu yüzden gökyüzü kurşun yağıyor insanın yüreğine

doğadan şikayetim insanın insana yaptığı egosal isteklerin kurbanıyız hepimiz

insan ölümü kutsaldır çaresiz, belki de tek gerçek budur kabul ettiğimiz.

kefene tarazlanmış ölüm

son yolculuğu vaat edecek biz insanlara

ve son sual nasıl bilirdiniz

ve gerçek olmayan bir hile daha iyi bilirdik yalanına başvuracağız hepimiz...

İHTİMAL…

YALÇIN YÜCESOY

Kahve kokusu, çeker insanı

Büyüler ruhunu

Gözünü kör!

Dünyasını dar eder, yeşil çuha..

Damlarsın içeri!

Biri aldı

Biri vermedi,

Sağdaki şöyle dedi

Soldaki böyle dedi kavgasında..

Maalesef!

Bu rezil bataklıkta

Kurbanlar öfkeyle yutarken

Zehirli havayı masa başlarında

Zarlar değiştirilir, voltalar atılır

Aranır kaderler!

Dumanlı havanın, ihtimal şansında..

Bardaklar sık sık temizlenip

Umutlar yenilenirken

Heyecandan!

Sigaranın külü pantol da

Yanan filitresi, unutulmuştur dudaklarında..

Bazen tüm aylık maaşı

Bazen de yüzük taşı

Dans edip durur

Günahkar, kirli parmaklarında..

Zaman!

Kuyruklu yıldız gibi

Sinsice akıp, kaybolurken boşlukta

Alkol ve küfür

Faiz ve faizci

Artı!

Anam avradım yeminleri

İcra edilip

Dillenirken hüsran makamında

Tuvalet unutulmuş!

Ağıtlar, türküler söylenir prostatında..

Ve..

Sabahın ilk ışıkları

Düşsel evreni yıkıp

Kahvenin kederli camlarında

Misket mermisi gibi patlarken

Ve de

Fidan gibi nice hayatlar

Hep!

Sınırsız ihtimal hırsının

Cinnet ve cehaletiyle

Tuzağa düşüp!

Halay da oynar iken sirtaki

Bu karanlık

Bu ölümcül coğrafya da

Kimi aslan

Kimi sırtlan

Kimi tilki

Ve..

Kurtlar sofrasında

Ara sıcak olsan da

Ömür boyu sürekli

Hala!

Ve bitmeyen bir ihtimal, BELKİ...

ŞAİRLERLE SENİ ARAMAK

GÜLCAN GÜNGÖR

Ruhuna öfkeliyim şairlerin

çok fena hissediyorlar seni nasıl sevdiğimi

Edip Cansever biliyor işte 'içinden doğru' sevdim seni

kimseyi üzmeden kırmadan

Cahit zarifoğlu'nun dediği gibi 'Sultan' ettim gönlüme

öyle bir yer ettin ki kalbimde

Atilla İlhan bile anlattı seni

'kimi sevsem sensin' diye

sahi nasıl bir şeysin sen?

kimsenin anlayamadığı

Can yücel'in bile 'başka türlü birşey'

diye tarif edemediği nesin sen?

sen Cemal süreya'nın şiirleri ndeki aşksın

Necip fazıl'ın mısralarında ki 'Beklenen'

Nazım hikmet'in korkususun

'Senden önce ölmek isterim' dediği

Ve Sezai Karakoç'un kaleminden çıkan

'Ölüm' kadar gerçeksin

Orhan Veli kanık'ın 'Gün olur ' diye başladı umudusun

sen asırlık şairlerin tarif edemediği güzellikte bir sevdasın

ne kalemler tükendi anlatmak için

bilemezsin

öyle seviyorum işte

'Sevmek de yorulur' der Zarifoğlu

seni severken harap olduğumu bilir halde

'Seni saklayacağım' Özdemir asaf'ın

buram buram sevda kokan sahifelerinde.

BİR EBRU MASALI

AZİZ SAYDUT

Kimi alacalı renkte boyanıyorum

Bir damlada açılıyorum

Lale de boynu bükük

Gül de mağrur

Battal da her dem içinde

Kumluda kırılgan

Hatip de yürek

Gel git te savurgan

Gelincikte solgun

Kğıtta asılı kalan oluyordum

Bir ebru sevdasıdır

Beni tutsak kılan

Tekne başında diyar, diyar gezdiren

Lal ile hal olan

Kitre de boya, öd olan

Bir ebru masalı oluyordum

Bir yürek bende, bir yürek teknede

İki yüreğinin, bir çarptığı

Kimi alacalı, kimi hareli

Her dokusunda tek olan

Fırçada boya, tekne de acılan

Yeşil de yaprak

Kırmızı da taç olan

Bir ebru da dalıp giden

Bir masal oluyordum

Kolay sanan yanılır

Yirmi yılını veren, hayran kalır

Kimine kğıt boyama

Kimine sanat kalır

Baba Mahmut göç eyledi

Geriye bir güzellik bıraktı

Bu güzellikte tüten

Ondan kalan zanaat kaldı

Tekne dikdörtgen, içi sonsuz lem

Görmek için, bilmek gerek

Marifettir, onu göstermek

Bir ebru masalıdır yapanların bildiği

Uzaktan bakmakla bilinmez

Başında oturmadan yaşanmaz

Her göreni hayran bırakır

Yapan kendini, ona bırakır

Yapmayan anlamaz haleden

Bir ebru masalıdır bu

Sadece tekne ile yapan arasında olan

YASINI TUTMAYI ÖĞRENDİM

SEVDA ZENGİN

yasını tutmayı öğrendim

Sen yokken.

Nasıl ağlanır, nasıl susulur ,nasıl ölünür

Hepsini öğrendim.

Üç günlük taziye ritüellerini

Bir ömür boyu tekrarlayarak

hep seni hatırlatacağım kalbime.

Şiirlerin diliyle konuşmayı öğrendim.

Kelimelerin yerini değiştirince

Cümlelerin

Hep aynı anlama geldiğini

Beni hep korkutan şeylerin

iyileştirdiğini ,

Karanlıktan korkuyorken

Kendimi karanlıkta bulduğumu anladığımda .

Öğrendim ...

Büyüdüm...

Gördüm...

Sevdim...

Ben dünyanın en güzel çirkin adamına aşıktım.

Ve sanki her şiirin yolu

ona çıkıyordu

Kelimeler biriktirmeyi onun için

öğrendim.

Kum saatine sıkıştırdığım zamanı

Kırdığımda

Durduramadığımda

Öğrendim

Sensiz geçen günleri

Takvimden saymadığımda

Öğrendim.

Yolunu gözlerken

Nerde duracağımı ,

Hangi yola bakacağımı

Seni nerde bekleyeceğimi

Gelmemenden öğrendim...

Yokluğunu en çok

Var olduğun andan öğrendim.

Sesini duymayı

Sağırken öğrendim.

Aşk için yazılmış

Bir şiirin ayaklarına kapanmayı

Seni sevmeyi yine senden öğrendim.

MERYEM'E SESLENİŞ

ERCAN TÜRKER

I.

Çocukları düşün Meryem,

Yoksul şairleri

Sudan çıkan

güvercinleri.

Veya örümceği

mağaraları ağla ören

Korkuya bürünen nebileri

Dağılıp kuruyan göl çiçeklerini Meryem.

Durgun suları düşün Meryem,

Karanlığın sükûnetini…

Hüzünlü mevsimlerin sonunda

Sığındığımız uzun geceleri…

Yeniden sev isimleri Meryem,

Zeytin Dağı'nı, Sina'yı ve Ruhu'l Kudüs'ü

Davut'u, Yahya'yı, Zekeriya ve Mikaili

Cüzzamlıları ve felçlileri

Sağır, dilsiz ve körleri

Gecede salınan çarmıhı ve Mesih'i.

İnan isimlere ve teslimiyete

İnan Meryem, mavi kubbeli göğe, zamana

Zamana adanan sözlere

Naat-ı Şerife, Sinaya ve kelam-ı kadime

Meçhul kalabalıklara ve şefaate ve rahmete

Talan edilen ruhlara Meryem,

Mülhem cezbelerine dervişlerin

Bezm-i ezelden hatırla ve unut girdapları

Dua eden, şefaat bekleyen Meryem.

II.

Kulak kesilip nebevi seslere

Eski sokaklarında kadim zamanların

Eski inleyişleri eski kulaklarımızda

Geceden geçerken çocuklu bir kadın

Yahut keşişler öksürürken

Eski bir manastırın yüzünde.

Tacirleri düşün Meryem

Eski pazar yerlerinde eski kumaşları sararken.

Uyandır uzun yaşayanları ve uzun uyuyanları Meryem,

Bir aynaya eşlik edenler kelimeler arasında.

Konuşanları, susanları

Kaybedenleri ve kazananları

Surlarda gedik açanları Meryem.

Yahut Yusuf olmayıp kuyuda boğulanları,

Cezzarları, celepleri, haratları düşün Meryem,

Hamutçuları, zembilcileri, nalbantları

Pasbanları ve semercileri.

III.

Eski bir denizde vaz geçenleri

Yürüyenleri, duranları ve geride kalanları Meryem,

Öfkelenenleri, akıllıları ve meczupları,

Görenleri, ışığı ve aydınlığı.

Yakını düşün Meryem,

Uzakları ve terk edilenleri.

Sözü unutanları

Semaya uzanan elleri

Bağışlanmayı dileyen, Meryem.

Unut ve af dile.

ÜZERİNDEYİM KIZAĞIMIN…

YUNUS TÜRKOĞLU

Rüzgr kanatlı yaptırmıştı kızağımı babam!

Altında 'balıksırtı 'mı, bilmem' şiş' mi vardı?

Vali tepesi' mi acaba ilk kaydığım rampam?

Van'ın karlı sokaklarında hatıralarım kaldı…

Kızak sevdası, ne zemheri ne boran dinler!

Memi Tepesi'nden süratle aşağıya inerken,

Umurumda mı, buz kesmiş ayaklarla eller,

Kızağımın sırtında 'hamsin'ler bitti erken…

Çocukluğumun unutulmazıydı tahta kızağım

Erek Dağı'nın zirvesinden şimşek gibi inseydik

Karların üstüne'Van'ı seviyorum' yazacağım

Vangölü'ne mavilerden selam verip geçseydik...

Üzerindeyim kızağımın, yeller yıkasın tenimi,

Yağan kar, toprağa hem bereket, hem yardır!

Kızağımın tahtalarına nakşettim son bestemi,

Doyamadım o güzel günlere, filmi geriye sardır…