Mavi Şehrin Kalemleri

HÜZN –Ü RUH

BERİVAN DURMAZ

Sükûtu ruhun ölümündendi;

Çizildi tebeşirle,

Olay yeri inceleme başlatıldı.

Burada bir çukur çıkmadı…

Bu bir çukur değil elbet

fakat bu bir taş, bu bir recim.

Hayattan istifası ektedir buyurunuz…

Dedim beni anlayan, yalnız şairler midir?

‘ Yalnızlık, yalnız şairlere mi mahsustur? 'dedi

Tüten sigarasında ısınan kadın.

Uzattı mayalı soğuk suyunu,

Alnında ki ışığın sönük çekimsersizliğiyle …

Tam o sıra gökyüzünün esri olan mâh,

Sessizliğini hezar gibi duyurdu devrana.

Asıl şimdi görüyorum yıldızları.

Çok olmadı kaybedeli güneşi

ve tanıyalı göğü̈

Gökyüzü̈ yazsın, yeryüzüne yeni senaryoyu.

Yeryüzü̈ beni şair bilsin.

Bitmeyen kitabın son sayfasında.

“İkimiz de bir daha dönmeyecektik

O sevmediğinden ben de gururumdan”

Yazıyordu.

Sevmeyen ruh göklere çıktı.

Gururlu beden,

Çiçek desenli yorgana sarılmış̧

Sol tarafında uyuyor, uyutuyordu…

YAZIK ETME...

FERİDE ÖZBİLGE

Zamansız bir anda veda etme sen

Sevdayı sen sardın garip başıma

Koskoca maziyi çalıp gitme sen

Goncaları doldur kara kışıma

Asla korkup sinmek yok kitabımda

Gecem aydınlanır sen mehtabımda

Sana sevgim gizli her hitabımda

Acı bir söz katmam tatlı aşıma

Kalbimdeki hüznü söküp atarım

Her sözüme aşkla, seni katarım

Güneşin ben isem senle batarım

Taş atmasın kimse gönül kuşuma

Adresin her daim gönlümde saklı

Günlerim geçiyor karalı aklı

Başkaları için ben bir yasaklı

Sitemli söz duymak gelmez işime

Gizlisin yürekte yerin bilinmez

Orası senindir, dıştan delinmez

Alnımda yazımsın bil ki silinmez

Nazarlar değmesin hilal kaşıma

Gidersen batacak benim güneşim

Kor oldu solumda sevda ateşim

Sen iki dünyada benim tek eşim

Adın yazılmalı mezar taşıma

Eğer ki istersen bana can olmak

Ahdedip her şeyi Peri'de bulmak

Güllere yakışmaz açmadan solmak

Yazık etme sakın bu genç yaşıma

FARAZİ KILAVUZ

HALİL GÖÇEK

Bir kılavuz buldum yolu şaşırdı

Sonunda sabrımı dahi taşırdı

Eline geçeni midesine aşırdı

Ne zaman gelecek işin sonu

Yoksa çok hazin olacak sonu

Millete palavraları atıp durdu

Ardından oturup hayaller kurdu

Günahsız canlıyı sırtından vurdu

Ne zaman gelecek bu işin sonu

Yoksa çok hazin olacak sonu

Güya bu yol gösterecek bana

Ulen be ahmak hiç inanmasana

Düşün bundan hayır gelir mi sana

Ne zaman gelecek bu işin sonu

Yoksa çok hazin olacak sonu

Gökerim bak sonunda isyan ettim

Utanmadan koşup diyor usta yettim

Kovdum yanımdan git yemin ettim

Ne zaman gelecek bu işin sonu

Yoksa çok hazin olacak sonu

BİRLİKTE YAŞAMAK

HÜSNÜ SÖNMEZER

İşte yine özledim daha sen gider gitmez

Gözlerim yoruldu bak ardından hep bakmaktan

İnan bu aşk içimde bir ömür boyu bitmez

Sen yanımda oldukça seninle yaşamaktan

Gözlerine bakardım hep yanımda olsaydın

Yudum yudum içerek yüreğime dolsaydın

Beni sende ben gibi hep içinde duysaydın

Çok zevk alırdım inan seninle yaşamaktan

Aşkımı hep yazardım yüreğinin içine

Resmini de işlerdim gergefim köşesine

Ses verirdim o zaman şarkılarla sesine

Mutlu olurduk inan birlikte yaşamaktan

İçimde bak gizlisin hep benimle yaşarsın

Her nereye gidersem yüreğimde sen varsın

Bırak bu sevda bizi ahtapot gibi sarsın

Öyle çok mutlanırdık birlikte yaşamaktan

İşte böyle sevgilim sen hep yüreğimdesin

Her an inan gönlümde her zaman benimlesin

Öyle isterdim inan ömrüm seninle bitsin

Zevk alırdık o zaman birlikte yaşamaktan

İNSAN MANZARALARI

KEMAL TEKİR

Eşin,dostun,tanıdığın,

Çocukların,akrabaların,

Uzak,yakın komşuların,

Mesai arkadaşların,

Hayat yolculğunda,

Hepsi de rol arkadaşın,

Hepsiyle de acı tatlı,

Vardır hatıraların,

Bazı konular da ortak paydaların,

Bazılarıyla ayrışma noktaların.

Kimileri varlığıyla,

Renk katar hayatına,

Kimileri her konuda,

Ayakbağı olur sana.

Bazıları güleryüzlü,

Sempatik,hoşgörülü,

Sevecen,alçak gönüllü,

İlkeli,kararlı,tutarlı,

İstikrarlı davranışlarıyla,

Güven aşılar insana.

Bazılarıysa sürekli,

Nifak saçarlar topluma.

Gururlu,kibirli,mağrur,

Hırslı,kıskanç tutumlarıyla,

Bencil,açgözlü,doyumsuz,

Tahripkar davranışlarla,

Yara açarlar insana.

Çevremizdeki insanlar,

Sınavımız olur hayat ta,

Bazılarından sevmeyi,

Bazılarından vazgeçmeyi,

Öğreniriz Dünya'da.

65 VANSPORLULAR DERNEĞİ ( TARİH TEKERRÜRDEN İBARETTİR)

ÜMİT KAYAÇELEBİ

1982 yılında düzenlenen Terfi ligine katılan o zaman ki Van spor zor mücadeleler sonrası mutlu sona erişti ve Türkiye 2.Ligine demir attı. Uzun yıllar bu ligde mücadele eden Van spor en sonunda o zamanki Türkiye 1.Ligine çıkarak muradına erdi.

Van'da o yıllarda olup da yaşayanlar çok iyi hatırlarlar ve Van'da futbol rüzgârının nasıl estiğini çok iyi bilirler.

Öyle bir rüzgârdı ki şehirdeki delikanlılar başta olmak üzere yaşlılar, kadınlar, kızlar bile futbolsever olmuşlardı. Van spor taraftarları vasıtalarla şehirde tur atarken bizim kadın kızlarımız bile merak edip balkonlara dökülüyorlardı. Her maç başlamadan evvel Van Spor taraftarları Maraş caddesinden akın akın stada giderlerken meraklı gözler onları seyrediyor ve hayranlıkla izliyorlardı.

Hele çarşıda dolmuşlar, taksiler haydi maça maça deyip korna çala çala giderlerken bu manzara gerçekten insanda tarifi imkânsız duygulara yol açıyordu.

Bizim birinci lig mücadelemiz devam edip giderken tabi bu arada Van Spora gönül veren bazı arkadaşlarımız da destek olma adına haydi dediler gelin bir dernek kuralım ve biz de Van Sporun yanında yer alalım dediler ve Van spor Taraftarlar Derneği kuruldu.

Dolayısıyla Taraftarlar Derneği bunu yıllar sonra dahi olsa hakkını verme adına söylüyorum çok güzel çalışmalar yaptı ve çok katkı sundular.

Yani düşünün Van'daki maçlara siz gitmeden Van Spor Taraftarlar Derneği stada asılacak bez veya naylon afişleri götürüyorlar işte davuldur bayraktır vs. bunları götürüp getirmek hep dernek de bulunanların işi. Sahada görevlendirileceklerin tayini ve ücret dağıtımı yine dernekte. Hâsılı kelam sizin maddi bir menfaatiniz yok ama gönül işi bu deyip ha bire koşturup duruyorsunuz.

İşte o zamanki Taraftarlar Derneğinin Başkanı Sayın Fatih Tekbudak'tı ama derneğin, içinde çok güzel insanlar vardı aklımda kaldığı kadar bir kısmını sıralayayım;

Naci Şahin, Mehmet Gül, Bekir Gülpınar, Cumhur Özcan, Sait Mescioğlu, aklımda çok isim de kalmamış ama hepsi de güzel insanlardan müteşekkil ve çok disiplinli bir dernekti.

Faaliyetlerin arasında bir de deplasmanlara gitmek orada da Van Sporu destekleme adına bazen bir bazen de iki otobüs Vilayetçe tahsis ediliyor ve bizden bir veya birkaç kişi kafile yöneticisi olup deplasmanlara gidiliyordu. Bu deplasman kafilelerin de e ben de acizane çok görev ve yer almış birisiyim.

İşte gerek Van'da ve diğer şehirlerdeki maçlara gitme gelme organizasyonları çok güzel oldu ve derken Van Taraftarlar Derneğinin olağan yeni yönetim kurulu seçimi geldi çattı.

Yönetim iyi çalışıyordu hakkını yiyemeyiz ama seçimdir bu bir başkası da gelip aday olabilir. Ve değerli arkadaşımız Şafak Önay da ayrı bir liste ile seçime katılacağını ifade etti. Bu yönetimce hoş karşılanmadı buna ne gerek var gibisinden bir hava esti. Ve bu bazı kırılıp darılmalara yol açtı. Bu esnada hem Fatih Tekbudak hem de Şafak Önay gel bizimle ol dediler. Ben hiç unutmam şunu dedim; Her ikiniz de yazabilirsiniz dedim ve çekimser kaldım. Ben ne Fatihi ne de Şafağı kıramama adına bir tavır takındım. Yoksa birini birine tercih etme diye bir derdim de olmadı. Ben çekimser kalınca Taraftarlar Derneği bunu bizde olmak istemiyorsun her halde deyip listelerine beni dâhil etmediler. Ben zaten hiç polemiklere girmedim. Kimseyi kırmam tabiatımda yoktur. Ve Şafak Önay beni listesine dâhil etti. Böylece seçime gidildiğinde yapılan seçimde Fatih Tekbudak'ın listesi kazanınca tekrar aynı yönetim kazanarak göreve devam etti. Ve Şafak Önay'ın listesi yani benimde bulunduğum liste kaybetti. Orada bazı fevri ve hissi davrananlar çıkınca bu bizim Şafak Onay'ın gururuna dokundu.

Akşamüzeri kazananlar sevinirken biz kaybedenler de üzgün süzgün kapıdan çıkarken Şafak bana dönerek Efe (Bana efe derlerdi) dedi gel gidağ kahveye sizinle bi işim var. Eyi dedim ve yanımda Mehmet Gül, Bekir Gülpınar, Ertan Ebeperi, Cumhur Özcan, Musa Can ve diğer arkadaşlar eski Çarşı Karakolunun orada oturduk çaylar geldi çaylarımızı yudumlarken bizim Şafak Önay bize dönerek arkadaşlar dedi gelin biz de yeni bir taraftar derneği kuralım!

Bir kısmımız gerek yok bir kısmımız he kuralım derken epeyi tartıştık ve sonunda yeni bir dernek kurmaya karar verildi o akşam, Yalnız Şafak Önay kardeşim o gün çok üzgündü ve kayıp etmek onu çok rencide etmişti. Bizde onu yalnız bırakmadık. İsmi ne olsun deyince her kafadan bir ses çıktı. Sonunda adı <65 Van sporlular Derneği> olsun da karar kıldık.

Resmi işlemler başladı Dernekler masasına ilettik ve eski Beşkardeş otelinde genel kurulumuz yapıldı oy birliği ile Şafak Önay'ı başkan seçtik yönetimde Bekir Gülpınar, Mehmet Gül, Rahmetli Musa Can, Cumhur Özcan, Ertan Ebeperi, Kent Otelin sahibi Mustafa.., ve diğer arkadaşlarla yönetimi kurduk ve görev paylaşımın da bana da ‘'65 Van sporlular derneği Basın Sözcüsü görevi verildi'' Tabi ki ben bu işi bilen biriydim. O zaman Van'daki Prestij, İhlas haber ajansı, ve diğer ajans ve yazılı görsel medya ile bu işi ben en güzel şekilde ifa ettim.

Yerimiz şimdiki İş Bankasının yanında ikinci kat bir yerdi. İki bölümdü bir yanı idare diğer yanı lokal oldu. Herkes elinden geldiği kadar yardım etti ama Şafak Önay'ın tüccar olması hasbiyle katkısı oldukça fazla oldu. Bunu belirtmekte fayda var. Lokal de o zamanki CİNE -5 vardı. Maçlar izleniyordu. Hatta bir zaman santral kurduk sekreterimiz oldu. Lakin Van sporda işler yolunda gitmeyip tekrar 2.ligi boyladığında hevesler heyecanlar tükendi. Ve çözülmeler başladı. Gerekli maddiyat olmayınca teker dönmemeye başladı. Kiradır, sekreterdir oradaki diğer giderler kaldı bir garip Orhan Velinin (Şafak Önay) boynunda.

Ne yaptıksa direksiyonu doğrultamadık ve en sonunda üzülerek de olsa derneği fesh kararı aldık ve o günkü kongrede de divan başkanı bendim.

Ve bizim dernek maceramız Van sporun tükenmesiyle son buldu. Güzel bir birliktelik yaşadık güzel anılarımız oldu ama hepsi anılarda tatlı bir anı olarak yerini aldı.

Van sporun 2. lige düşmesiyle bizde 65 Van sporlular Derneğini kapatmak zorunda kaldı.

Gerek Taraftarlar Derneği ve Gerekse 65 Van sporlular derneği olarak Sayın Fatih Tek Budak ve Sayın Şafak Önay'ın o yıllarda Van spora yönetimleriyle çok katkıları olmuştur.

Yazımı bitirirken spora emek veren katkı sunan her iki dernek başkanı ve yönetim kurulu üyelerine ölenlere rahmet kalanlara sağlık ve mutluklar diliyorum. Umarım bu sefer fesh kararı çıkmaz.

Hey gidi günler hey…