Mavi Şehrin Kalemleri
Mavi Şehrin Kalemleri
GURBET YORGUNU
ABDULNASIR TUNÇ
Göz akşamın zulmünden, fecre hasret
Gurbette gece yorgun, ben yorgunum
Beynim iflasta,bedenimde kasvet
Gurbette gece yorgun,ben yorgunum
Gurbet amansız, ölümsüz bir sancı
Tattığım ilk değil, bilmem kaçıncı
Sanki gurbet yolcudur,benim hancı
Gurbette hancı yorgun, ben yorgunum
Hıçkırık boğazıma düğümlenir
Çığlıksız ağlamak ,içim kemirir
Hayal dünyamın ,şevkini devirir
Gurbette sevda yorgun, ben yorgunum
Gurbet kaderim, hayatıma ferman
Ne gönlüme ne de derdime derman
Feryada alem sağır, durmuş zaman
Gurbette zaman yorgun, ben yorgunum
Bayramsız bayram, tarifsiz işkence
Kahpe hasretlik, gurbete el pençe
Öldüm”hala gitmedin mi “denince?
Gurbette bayram yorgun, ben yorgunum
Biter dedikçe, kahrıyla hep uzar
Sılamı andıkça, içim kan kusar
Gurbetin kahpeliğini ,ölüm bozar
Gurbette ölüm yorgun , ben yorgunum
Tunç der ;yazmakla ,acizdir kalemim
Sevince hasret, dermansız bedenim
Çöktüm , dönüşe kalmadı nedenim
Gurbette çile yorgun, ben yorgunum
MÜHÜRLÜ KALP
MERYEM UYSAL
Mühürlendi kalbim sonsuza dek
Kimse girip çıkamaz artık
Ne güzel bir duyguymuş meğer
Sevdiğinin haberi yoksa da
Bir sahibi var onun artık
Ben aşkıma aşık oldum
Bütün kutsallarımın önüne geçti
Rabbim bile değer verir ona
Sayesinde ne sultanlar köleliği seçti
Aşka hürmet gerektir
Bir de tahammül diyor hocam
Okuyunca anlamamıştım
Başa gelince oldu ayan
Bir gün anlarsın sen de beni
İş işten geçmiş olacak ne yazık ki
Herkes kaderini yaşayacak
Sıradaki...
Atmayı da, satmayı da düşünemezsin
Onu hep yanında istersin
Bütün planlarını
Gelişine göre çizersin
Belki bir gün...
Belki de hiç gelmeyecek
Kabulündür peşin olarak
Zorlamam seni ne yaparsan yap
Aşkın bana yeter ödül olarak
OĞUL
FATMA HAZER TURAN
Sakın sen kuş vurma
yavrum,
can taşıyor onlarda,
En engin kardeşlikte, uçarlar gökyüzünde kuşlar,
Sakın sen çiçekleri ezme,
Güzellik katarlar onlar doğaya,
Çiçeklerde bir yüreğe benzer,
Çiçekleri ezen insanlığı ezer yavrum,
Demet demet topla ver sevdiklerine,
Sakın kalp kırma, çünkü kalp kırmak kolay, ama yapması zordur oğul,
Her zaman bir kalp tamir et sevgiyle...
Çocuk demek sevgi demek, çocukları sev oğul,
Çünkü çocuk bayram demek, mutluluk la,
Sende çocuktun bir zamanlar, ana kucağında,
Dertleri acıları ağrıları, kaybolur gider ana ocağında,
Hangi yaşta olursan ol, annenin yeri başkadır,
Her yanım boşluk,nereye tutunacağım sensiz yavrum...
Sakın silâhla oynama yavrum,
şakası bile kötüdür,
Bir canlıya el kaldırma, merhamet yoldaşın olsun,
Duyguların temiz, alnın pak, olsun,
haramlardan uzak olasın,
Sakın kalp kırma, merhamet yoldaşın olsun oğul?..
Birazda başkaları kurtarsın vatanı deme sakın yavrum?
Deyipde bir kenara çekilme,
Çünkü vatan demek namus demek,
Vatanımızı hep koru oğul,
Yıkma sakın, ne bir gönlü,
Ne bir yurdu
yıkımları tamir etmek ne zordur hemde ne zor,
Dünyayı sele verecek bir bulut gibi doluyum oğul,
Sağanak sağanak yağmur yüklüyum şimdi,
Ahh bir mutluluk olup da yağabilsem keşke dünyaya, yağamıyorum yavrum yağamıyorum.
Ben Ayrılıkların şairi.
ÇARESİZİM
SEVİLAY İMAL
Sevgilim
Ömrümü eskittim
Senin için
Uykularımdan vazgeçtim
Tükeniyorum sevgilim.
Oysa
Çok derindi hayallerim
Penceremin önündeki feslegenim
Sendin
En çok özlediğim
Hasretin bu kadar sinmişken yüreğime
Başkasını nasıl severim.
Yokluğun yaktı canımı
Savrulurken küllerim
Arşa yükseldi sesim
Sen duymadın sevgilim.
Islak artık kirpiklerim
Sensiz nasıl gülerim
Açık gidecek
Sanmaki kapanır gözlerim
Bir sen geçtin hayatımdan
Çaresizim
Ben bittim sevgilim.
UMUDUMU YAPRAKLARA YAZ GÜLÜM
HALİSE TEKBAŞ
Sensiz baharımı hazan sarıyor
Umudumu yapraklara yaz gülüm.
Zifiri sevdalar seni arıyor
Umudumu yapraklara yaz gülüm.
Hicran yarasında kanayan güldüm
Hasretinle her gün sarardım soldum
Sabaha çıkmayan rüyamı böldüm
Umudumu yapraklara yaz gülüm.
Aşkın poyrazıyla savruluyorum
Acılar içinde kavruluyorum
Sevda hamuruyla yoğruluyorum
Umudumu yapraklara yaz gülüm.
Sıralı özlemler geceyi bağlar
Sensizlik acısı canımı dağlar
Hasretin gönlümde coşup da çağlar
Umudumu yapraklara yaz gülüm.
Ben gönlünün sazı, sen tel olaydın
Çaldıkça coşarak bana geleydin
Şarap olup kadehime dolaydın
Umudumu yapraklara yaz gülüm..
MAHŞERE KALDI VUSLATIM
ŞÜKRULLAH YAVUZER
Yağmur yağardı
gül yapraklarına,
çisil çisil ipince.
Daralmış yüreklere
sağanak sağanak
inşirah yağardı.
Bense;
Buğulanmış camlara
adını yazardım.
sonra adına şiirler yazdım,
kenar süsleri yaptığım defterime.
Dökülürdü gönül pınarımdan,
kadife sözcükler,
yüreğin kadar beyaz sayfalara...
Adına türküler söyledim sonra,
avazımın çıktığı kadar
bağıra bağıra...
seni haykırır, seni söylerdim,
Dilimde olurdu hep adın.
Bir düş ekerdi,
Gözlerin Uykularıma...
kavimler göç etti
insanlar uzaya çıktı
atı alan Üsküdar'ı geçti
Ama ben hep sende kaldım
Ve sen sadece;
uyanmak istemediğim,
bir düşten ibaret kaldın...
sen yaralandın
ben kanadım
sen vuruldun
ben öldüm
sen öldün
beni gömdüler
senin yerine
Seninle
Mahşere kaldı vuslatım...