Mavi Şehrin Kalemleri

DARBIMESEL GAZELİ

BEKİR OĞUZBAŞARAN

Söz gümüşse sükût altındır, denmiş

Susan konuşanı dâimâ yenmiş

Halk hikmetleridir, atasözleri

Töremizin yollarına döşenmiş

Süzüle süzüle gelmiş, bal gibi

Halk dehâsı ne kadar da özenmiş

Âyetten, hadîsten mülhem birçoğu

Yüzyıllardır dilden dile söylenmiş

Dünyâ ve âhiret görüşümüzdür

Her biri dil masadında bilenmiş

Dedem Korkut, Yesevî ve Yûnus'tan

Hem kâl, hem hâl ilmini öğrenmiş

Kestirme yol bulmuş atalarımız

İlim, irfan, tecrübeyle demlenmiş

Hepimizin onda elbet payı var

Aklın yolu bir, zamanla denenmiş

Lisân denilen şu koskoca okyanus

Atasözü boyu, deyimse enmiş

Îrâd-ı mesel ve irsâl-i mesel

Edebî sanat, ondan ödünçlenmiş

" Hikmetü'l avamdır, durûb-ı emsâl "

İktibaslar dahi şiirde fenmiş...

PAYE

NEVA RÜÇHAN

Gökyüzü gibidir benzer güneşe

Yıldızdan evlâdır gözleri paye

Ne yârdan ne serden geçemez bentte

Gönlümden evlâdır sözleri paye

Ruhu revanımdır meyus hâlleri

Rayihandir misk-i amber gülleri

Gönülden gönüle söyler dilleri

Mızraptan evlâdır sazları paye

Ebedî gönülde devacı sare

Gizemdir süveyda gönlüme çare

Zemheri çökmüş mü nazenin yâre

Borandan evlâdır buzları paye

Rüçhan aşık mısın hummalı yerde?

Yoksa âmâ mısın çıkılmaz serde?

Serendipçe olup berzahı görde;

Mübremden evlâdır izleri paye

DOSTLARLA GÜZEL

CAFER TÜRKSEVEN

Tebessümü her kapıyı açan,

Kahkahası neşe saçan,

Muhabbeti derin geçen,

Dostlarla yaşam bir başka güzel.

Gönül haneni fetheden,

Gülüşü dünyanı güldüren,

Canına can üfleyen,

Dostlarla yaşam bir başka güzel.

Acılarını unutturan,

Bugünü mutlu yaşatan,

Geleceğe umutla bakan,

Dostlarla yaşam bir başka güzel.

Kıymet bilen, emek veren

Yüreğinde ki acıyı bal eyleyen,

Her şeyin hayırlısını isteyen,

Dostlarla yaşam bir başka güzel.

Hiç bir zaman eskimeyen,

Karanlıkta seninle yürüyen,

Can cana, kalp kalbe olan

Dostlarla yaşam bir başka güzel.

“Hadi bir çay içelim” diyen,

Hasreti sevgiyle demleyen,

Bir çay içimi, içini döken

Dostlarla yaşam bir başka güzel.

Kalpten kalbe yolu olan,

Can özünden sevgi sunan,

Birlikte mutluluğu çoğalan,

Dostlarla yaşam bir başka güzel.

NASIL GÜLEYİM

HANDAN UÇAK TUNCA

Ömür bahçesinin hüzün çiçeği

Solmadı bir türlü nası güleyim

Tatlı edemedik acı gerçeği

Olmadı bir türlü nasıl güleyim

Geceler üstüme elem eliyor

Ne dilden anlıyor ne hâl biliyor

Gözlerim huzurlu uyku diliyor

Dalmadı bir türlü nasıl güleyim

Doldursam içime saba yelini

Bülbül-ü şeydanın o şen dilini

Vurup da çağlatsam gönül telini

Çalmadı bir türlü nasıl güleyim

Unumu eledim asıldı elek

Kaç kez yatırlarda diledim dilek

Ta ezelden beri uğraşır felek

Yılmadı bir türlü nasıl güleyim

Handan der ciğerim ah pare pare

Acım aksediyor gül yüzlü yâre

Bir çare tabibim ne olur çare

Bulmadı bir türlü nasıl güleyim

TÜRK'ÜN TÜRKÜSÜ

HASAN UKDEM

Unutmam ırkımın ülküsünü ben

Mukaddes maksadı kana yazılmış

Ezberledim Türk'ün türküsünü ben

Köyümden, kentimden bana yazılmış

Kimini aşıklar ahıyla yakmış

Kimini maşuklar vahıyla yakmış

Kimini eşikler rahıyla yakmış

Yolcunun talihi hana yazılmış

Gurbetten sılaya mektuplar gelmiş

Tadımlık vuslatla özlemi silmiş

Nice acı haber sineyi delmiş

Gamı, ıstırabı cana yazılmış

Yöre yöre gezmiş iller ağlamış

Tazecik gelinler, tüller ağlamış

Çimenler sararmış, yeller ağlamış

Ak ellere kara kına yazılmış

Türk'üz, türkü söyler feryat demleriz

Fırat kenarında kır at gemleriz

Kilim nakışına murat imleriz

Ey yar, benim bahtım sana yazılmış

Sevda kokar sazın tekmil telleri

Aşığa gülşendir hasret çölleri

Yarden haber taşır seher yelleri

Cananın muştusu tana yazılmış

Herkes kadar ben de sevdim çilemi

Bir sevda uğruna gezdim alemi

Türkülere serdim derdi elemi

Hasani mahlasım sona yazılmış

KIŞ BAHARA VARMADAN

BÜLENT BAYSAL

Bilemedim! Bir ninniymiş ana türküsü kasım

Beyhude yoruldum, iliğe kadar inmiş sızım

Yağan yağmurla bir günde nasılda bitti yazım

Acep açar mı çiçek, kış bahara varmadan

Dalga gelirken yıkmaz, giderken yıkılırım

Her yıkılışta, kendime kahreder sıkılırım

Yürek suskun, dil suskun, sesizliğe takılırım

Elbet biter zemheri, kış bahara varmadan

Kurudu dünya, kuş uçmaz, kervan geçmez

Akıp geçen zaman, zamana değer biçmez

Beyhude bir ömür, derdi derdinden seçmez

Sabret! Tükenir dert, kış bahara varmadan

İsterdim! Talihsiz ömrü en baştan silmek

Reva mı bir çift sözünle kahrolup ölmek

Devran bu devran, yıkılıp virana dönmek

Geçer mi zemheri, kış bahara varmadan

Kimseye değil, kendime meylim sitemim

Sıraya dizilmiş bir bir yitip gidenim

Zararım kendime, yoruldum, güle dikenim

Dursun artık zaman, kış bahara varmadan

ÖNÜMDEKİ YAŞAM

PROF. DR. MERYEM UYSAL

Şimdiye dek bir hayatım var mıydı?

Yoksa yaşadıklarım neydi?

Şimdiden sonra bir hayat var mı?

Meğer ne denli güzelmiş geçmişim

Özlemi içindeyim

Elime geçseydi bir anını boş geçirmezdim

Hep güler hep gülerdim

Biraz eziyetli olsa da

Yaşama şansım yine var

Olsun hele dirayetim elime geçsin

Akıllı olacağım, mutlu olacağım

Bir hayli zor olsa da,

Allah cc izin verirse,

Yapmam gerekenleri yapıp,

Tadını çıkaracağım...