'Melekler Şehri'
Vatanının her karış toprağını çok seversin, Gün gelir canından vazgeçer Vatanından memleketinden vazgeçmezsin.
Zira memleketim vatanım, vatanım memleketimdir. Memleketin toprağı havası suyu bir başka anlam katar ruhuna yüreğine.
Seversin hem de öyle çok seversin ki bir gün ayrılmak zorunda kaldığında için acır, yüreğine taş basar gidersin. Bazen gitmek zorunda kalır insan. Toprağından canlarından cananlarından. Öyle çok seversin ki, kolun kanadın kırılır, anılarını koyarsın yüreğinin derinliğine götürürsün. Özlem bu, yanar yüreğinin derinliklerinde için için. Özledikçe çıkarmak istersin derinliklerden, bazen bir söz, bazen bir gülüş, bazen bir andır seni alıp götüren. Bazen silinmiştir hafızandan kötü anılar, işte odur İnsanı insan yapan. Gitsin istersin ta Fizan'a (cehennemin dibine),
Bir gece, çok değer verdiğim, çok sevdiğim bir can dostum (akrabam) Sizlere bir sürprizim var dedi..! Meraklandık Heyecanlandık., üstüne gittik söylemedi. On gün bekleyeceksiniz dedi ve kestirip attı; MELEKLER ŞEHRİ..!
Kendimce tahminler yürüttüm, benim için değerli şehir VAN dedim. Ne de güzel yakıştırmıştı ''Melekler Şehri'' demişti. Evet, evet Van'dı o şehir. sabırsızca bekleyeceğiz çaresiz..
Anılar anılar demiştik. İnsanoğlunun en çok anı biriktirdiği çocukluğu ve gençliğidir. Çocukluk arkadaşlarıyla milyonlarca anısı vardır saf ve temiz. Gençliğini yaşadığı şehir de yaşamıştır ilk aşkını, ilk aşk acısını, ilk hayal kırıklığını. Ama sever hemde yürekten sever. Memleketini. Oradan almıştır kültürünü, edep ve adabını, Sevip saymayı. Hayatının en temel eğitimidir Ailesi, akrabaları, arkadaşları ve komşuları. Bu şehirde yetişmiş bir çocuk, hayata gerçekçi bakar, Romantik olur, cesur olur, saygılı olur, seven ve sevecen olur. İşte bu nedenledir ki; '' Melekler Şehridir '' Şehri VAN'dır.Laf aramızda, Özümden biliyem.
Aze...