Rıfat Bey ve oğlu 2

Arnis'te yaz geçmiş, kış geçmiş, günler geçmiş, geceler geçmiş! Mevsimler geçmiş! Hüzünler geçmiş, sevinçler geçmiş. Zaman akıp akıp da geçmiş, belki de çok yaşamak veya uzun uzun yaşamak çok önemli olmaya bilir, önemli olan doya doya ve hissederek yaşamaktır ve yaratanı razı edebilmektir. Bu âlemde olumlu izler bırakabilmektir, dünya imtihanından yüksek not alabilmektir. İşte Şevket burada kaldığı üç yıl içinde zamanı iyi değerlendirmiştir kendini ilmi ve dini yönden mükemmel donatıp vatan ve bayrak sevdalısı bir genç olarak hayata atılacaktır..Şimdi sıra bu kadim memlekete hizmet edebilmektir,gerisi Mevla Kerimdir.

Kaldığımız yerden devam ediyoruz. Gemi kuzey doğuya doğru yani Van' a doğru mavi suları adeta yalayarak ilerlerken yemyeşil Arnis hatıralarıyla beraber " Sen içimde bir sevgi olarak kalacaksın."Duygularını depreştirerek geride kalmıştır. Genç Şevket son bir kez döner hüzünlü gönül ve buğulu gözlerle sol taraftaki okuluna bakar. Elveda Erciş! Elveda Arnis! Geminin güvertesinde oturan Rıfat Bey ve oğlu Şevket geminin homurtulu sesi ve karşıdan nazlı nazlı esen rüzgâr tenlerini serinletip geçerken, martıların koro halindeki bağırışları ve kanat çırpışları da bu yolculuğu daha da unutulmaz kılmaya bir vesiledir.

Sağ tarafları göz alabildiğine uzayıp giden Vangölü'nün mavi suları ve başı karlı göğsü çimenli Süphan Dağı'nın muhteşem görüntüsüyle bu bir mavi, yeşil ve beyazın sonsuz uyumudur adeta..Baba ile oğul bir müddet sessiz kalıp etrafın büyülü güzelliğini seyretmeye dalmışlardır. Dağlardan, yaylalardan ve ovalardan inen yeşillik deniz sahilindeki kumsalla buluşup muhteşem koylar, yarlar ve sahiller oluşturmaktadır. Şevket"- Baba, bak şu solumuzdaki yamaçtan denize bakan camlıkların olduğu yer var ya! İşte orası Çakırbey Köyü ve Karayollarına ait bakımevi.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ