Seher Vakti Göremedim Ben Seni

Yokluğunu fark ettiğimde gn henüz ışımamıştı. Gece ayazı olanca ağırlığıyla sokaklardaydı.

Uzun Sokak'a döndüğüm o köşede, çekilmiş bir diş veya köklenmiş bir ağaç gibi ardında koca bir boşluk bırakarak gitmiş olduğunu gördüm.

Gözümüz alıştığı için farkına varamadığımız Van evlerinden biriydi o.

Sessiz, çelebi eyvanı, yıllanmış bahçesi, ağaçlarının serin gölgeleriyle bize nefes aldıran evlerden biriydi. Birkaç fotoğrafını çekmiştim.

Dili, anıları, anlam dağarcıkları bambaşka insanlarca yok edildi.

Uzun Sokak'ta, Hz. Hüseyin Camii'nin yanındaki Van evinden söz ediyorum. Bilmem sizin için bir anlamı var mı?

Uzun Sokak, şehre hâlâ nefes aldıran, Van'ın cömert güneşini herkese "paylayan" belki de tek sokağımız.

Orada burada, izbe ve yağlı apartman gölgelerinin arasında, birbiri ardına dizili onlarca kafe için butik sokaklar tasarlayan o şahane postmodernizmimiz nedense Uzun Sokak için hiçbir şey düşünmüyor.

Şehrin dışında hayalî Van evleri tasarlamak da şüphesiz güzel bir hizmet. Amma ve lâkin şehrin kültür atardamarlarından Uzun Sokak'ta kalan üç dört evle ilgili hiçbir şey yapmamak üzücü.

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ...