Sevmekten vazgeçmeyin
İnsan, taşıdığı ve yaşadığı duygularla değer kazanır… Sevmek,beklide bu duyguların en yücesidir…Yaratılanların en değerlisi olan insanı,farklı kılan farkındalıklarıdır.Allahın verdiği zekayı,aklı,iradeyi doğru kullanmak,merhametle,şefkatle ve en önemlisi vicdanla insan olunur.
Dünyanın yaşanabilirliği, sevginin insanlardaki oranıyla alakalıdır. Ne yazık ki, sevgisizler yüzünden, vicdansızlar yüzünden, merhamet nedir bilmeyenler yüzünden; her geçen gün dünya neşesini, sevincini, heyecanını kaybetmektedir.
Bu gün gerek ülkemizde olsun, gerekse çevremizdeki 'zalimce davranışları' tek bir şekilde izah edebiliriz… bunlar, sevgiden nasibini almayan, alamayanlardır.
İNSAN, BENCE SEVGİSİ KADARDIR. sevgiden yoksun, elleri kanlı,terörle beslenen dış odakların maşaları;bilmelidirler ki'sevgi ile bir arada olanlar'asla yok edilemezler.Bin kere ölsek de,biz bin kere diriliriz.Çünkü bizi,onlardan farklı kılan,sevgimiz ve vicdanımızdır.
Nedir paylaşamadığımız? BARIŞ sözcüğünü 'dilimizde sakız etmişiz' çiğnedikçe çiğniyoruz…siyasiler,barış diyor…Din adamları barış diyor…sivil toplum örgütleri barış diyor…vatandaşlar barış diyor…Bilmiyormuyuz, Barış demekle, Barış olmayacağını..Önce insan olmalıyız,merhametli ve vicdanlı olmalıyız…öncelikle sevgiyi yüreklerimizde hissettirmeliyiz ki Barış demeye hakkımız olsun.
Önce insan olmalıyız. Çünkü Barışı insanlar yapar. İnsan olma formasyonuna sahip olmadan, barıştan, kardeşlikten söz edilemez.
İnsan, dünyanın en güzel, en sevimli, en mükemmel varlığı olduğu kadar, en acımasız, en gaddar,en zalim ve en psikopat varlığına da dönüşebiliyor.Dünyada yaptıkları vahşetlerle tarihin kara sayfalarına geçen Faşist diktatör Adoif Hitler,Benito Mussolini,Pinoçe, Sıtalin gibi insanlık düşmanları,insanları kitleler halinde katletmişlerdir.
Bu aşağılık, insan düşmanı katilleri kendisine örnek alan ülkemizin katil diktatörü Kenan
Evren de,hatırı sayılır ölçüde,zülüm,işkence ve katliam yaptırarak tarihimizin kara sayfalarında yerini almıştır.
Bu karanlık portelerin çizimi,insanın,insan olduğundan utanç duymasına neden oluyor.Ancak biz insan olduğumuz için yaradana şükretmeliyiz ve dua ederek 'Allahım sen bizi iyi insanlarından et,insan düşmanlarının şerrinden koru' diyerek elimizden geldiğince insanları sevmek ve onlara hizmet etmeliyiz.
Başarı, birlik, beraberlik ve kardeşlik anlayışımızı en üst seviyeye çıkardığımız takdirde mümkün olacaktır. Ülkemizi seversek, insanları seversek, vicdanlı olursak; kardeşliğimiz pekişir. Barış kendiliğinden gelir.
Şu mesel sözlerimizin özetidir.Hintli bir adam suda bata çıka ilerlemeye çalışan bir Akrep görür.Onu kurtarmaya karar verir ve parmağını uzatır ama akrep onu sokar.Hintli,tekrar akrebi sudan kurtarmaya çalışır.ama akrep onu tekrar sokar.yakınlardaki,başka birisi ona,onu sürekli sokmaya çalışan akrebi kurtarmaya çalışmaktan vazgeçmesini söyler.Ama Hintli adam şöyle der.'sokmak akrebin doğasında vardır.benim doğamda ise sevmek var..Neden sokmak akrebin doğasında var diye, kendi doğamda var olan sevmekten vazgeçeyim?
Sevmekten vazgeçmeyin. İyiliklerden vazgeçmeyin. Bilinki kazanan 'sevgiyi yüreklerinde yaşayanlar olacaktır.' vanhaber, van, haber, van, haber idris ortakaya, insan, sevmek, vazgeçmemek
Dünyanın yaşanabilirliği, sevginin insanlardaki oranıyla alakalıdır. Ne yazık ki, sevgisizler yüzünden, vicdansızlar yüzünden, merhamet nedir bilmeyenler yüzünden; her geçen gün dünya neşesini, sevincini, heyecanını kaybetmektedir.
Bu gün gerek ülkemizde olsun, gerekse çevremizdeki 'zalimce davranışları' tek bir şekilde izah edebiliriz… bunlar, sevgiden nasibini almayan, alamayanlardır.
İNSAN, BENCE SEVGİSİ KADARDIR. sevgiden yoksun, elleri kanlı,terörle beslenen dış odakların maşaları;bilmelidirler ki'sevgi ile bir arada olanlar'asla yok edilemezler.Bin kere ölsek de,biz bin kere diriliriz.Çünkü bizi,onlardan farklı kılan,sevgimiz ve vicdanımızdır.
Nedir paylaşamadığımız? BARIŞ sözcüğünü 'dilimizde sakız etmişiz' çiğnedikçe çiğniyoruz…siyasiler,barış diyor…Din adamları barış diyor…sivil toplum örgütleri barış diyor…vatandaşlar barış diyor…Bilmiyormuyuz, Barış demekle, Barış olmayacağını..Önce insan olmalıyız,merhametli ve vicdanlı olmalıyız…öncelikle sevgiyi yüreklerimizde hissettirmeliyiz ki Barış demeye hakkımız olsun.
Önce insan olmalıyız. Çünkü Barışı insanlar yapar. İnsan olma formasyonuna sahip olmadan, barıştan, kardeşlikten söz edilemez.
İnsan, dünyanın en güzel, en sevimli, en mükemmel varlığı olduğu kadar, en acımasız, en gaddar,en zalim ve en psikopat varlığına da dönüşebiliyor.Dünyada yaptıkları vahşetlerle tarihin kara sayfalarına geçen Faşist diktatör Adoif Hitler,Benito Mussolini,Pinoçe, Sıtalin gibi insanlık düşmanları,insanları kitleler halinde katletmişlerdir.
Bu aşağılık, insan düşmanı katilleri kendisine örnek alan ülkemizin katil diktatörü Kenan
Evren de,hatırı sayılır ölçüde,zülüm,işkence ve katliam yaptırarak tarihimizin kara sayfalarında yerini almıştır.
Bu karanlık portelerin çizimi,insanın,insan olduğundan utanç duymasına neden oluyor.Ancak biz insan olduğumuz için yaradana şükretmeliyiz ve dua ederek 'Allahım sen bizi iyi insanlarından et,insan düşmanlarının şerrinden koru' diyerek elimizden geldiğince insanları sevmek ve onlara hizmet etmeliyiz.
Başarı, birlik, beraberlik ve kardeşlik anlayışımızı en üst seviyeye çıkardığımız takdirde mümkün olacaktır. Ülkemizi seversek, insanları seversek, vicdanlı olursak; kardeşliğimiz pekişir. Barış kendiliğinden gelir.
Şu mesel sözlerimizin özetidir.Hintli bir adam suda bata çıka ilerlemeye çalışan bir Akrep görür.Onu kurtarmaya karar verir ve parmağını uzatır ama akrep onu sokar.Hintli,tekrar akrebi sudan kurtarmaya çalışır.ama akrep onu tekrar sokar.yakınlardaki,başka birisi ona,onu sürekli sokmaya çalışan akrebi kurtarmaya çalışmaktan vazgeçmesini söyler.Ama Hintli adam şöyle der.'sokmak akrebin doğasında vardır.benim doğamda ise sevmek var..Neden sokmak akrebin doğasında var diye, kendi doğamda var olan sevmekten vazgeçeyim?
Sevmekten vazgeçmeyin. İyiliklerden vazgeçmeyin. Bilinki kazanan 'sevgiyi yüreklerinde yaşayanlar olacaktır.' vanhaber, van, haber, van, haber idris ortakaya, insan, sevmek, vazgeçmemek