Son Beyefendi Salih Türkoğlu

'Neylersin ölüm herkesin başında,

Uyudun uyanamadın olacak.

Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında

Bir namazlık saltanatın olacak,

Taht misli o musalla taşında.'

Salih Türkoğlu sıradan bir insan değildi. Sıradan bir Vanlı da değildi. Öyle yabana atılacak son kullanma tarihi geçmiş sözde Van sevdalısı Vanlılardan da değildi.O kelimenin tam manasıyla geçmişten kalan son Van beyefendilerinden birisiydi.

Herkes bir müddet sonra kabına sığmayıp kendini vitrine çıkarırken, büyük gazeteci, büyük şair, büyük yazar, büyük falan deyip ortalığı yıkarken o kendi kabuğuna çekilip hayatını mütevazi bir şekilde sürdürdü.

Çok alçak gönüllüydü çok tevazu sahibiydi. O az iş yapıp çok gösterenlerden, beş on senede kendini büyük gazeteci büyük şair yazar diye lanse edenlerden değildi. Haddini ve hakkını bilmeyenler basılı gazete ve internet televizyonlarında köşe yazarı diye ortalığı toz duman ederken o geçmişten kalan dede baba evinde köşesine çekilmiş sadece kendi evindeki köşede durmadan çalışıyor ve yaptıklarını ve yazdıklarını kitap haline getirme çabasındaydı ve sadece kendi işini yapıyordu.

Yaptığını ettiğini söyleyenlerden değildi. 3 tane Vanla alakalı Van'ı tanıtan ve anlatan kitaplarının yanı sıra bir de şiir kitabı yazmıştı. Bu kitapları bastırırken de hep kendi imkanlarıyla bu işi başarmıştı. Dört kitabı vardı ama kimse onun sağda solda öyle böbürlenerek kitap yazdığını yazar olduğunu bilmez o da sorulmadıkça öyle ulu orta her yerde yazarlığından kitaplarından da bahsetmezdi. Tabiatı icabı yaptığını söylemeye hicap eden bir yaradılışı vardı. Ebedi hayata göçene kadar da bu huyu hiç değişmedi.

Salih Baba hem yazardı, hem şairdi, Hem Fotoğraf ustasıydı, hem ressamlığı vardı ama Van halkı onun böyle dört başı mamur bir insan olduğun ne bildi ne de fark etti. O sanki şarkılardaki gibi <Bir garip Orhan Veli gibi> geldi geçti gitti. Bir kuyruklu yıldız gibi Vanın semalarından aktı gitti.

Zaten dediğim gibi fark edilmeyi sevmiyordu ama kendi reklamını da yapmayınca hiç kimsede fark etmedi onu. Onların fark edememeleri çok önemli de değildi çünkü o giderken ardı sıra eserler bırakıp gitti ve Vanın geçmişine altın harflerle yazıldı.

Salih baba ile bizim akrabalık bağımız vardı ama onun ötesinde inanın Van'da en çok sözünden sohbetinden haz aldığım bir insandı. Yerli yerinde konuşan feyiz aldığım bir insandı. Şu anda o yok ben kendimi hava boşluğunda gibi hissediyorum.

Babası Şevket Hoca alim mütekamil bir insandı. Hem kitapçılık yapardı hem de o zamanın çocuklarına ve gençlerine Kuran dersleri verirdi. Şimdiki tekelin yanında küçük bir barakası vardı orada zamanın kitaplarını elifba amme cüzleri Mushaf tespih vs. satardı. Emekliydi ama bunun yanı sıra hayatın içinde bir şeyler yapma gayreti içindeydi. Şevket Hoca hem Dedemin hem de babamın kadim dostlarındandı. Ben çocuk olduğum için fazla rahlesinde bulunamadım. Zamanında çok insan ondan feyiz almıştır.

Bende feyzimi rahmetli Salih ağabeyimden aldım. Hayatta tek numuneyi imtisal değdim insan oldu. Onunla olmak onunla konuşmak onu dinlediğim zaman ne kadar mutlu olduğumu burada anlatamam.

Sırf onu görmek için ben kalkıp ta Cuma günleri Cuma nazmı için Mercimekteki Hacı Hüsnü Yaşar Camisine gider ve onunla buluşur Cuma namazını eda ettikten sonra birlikte çıkardık. Çıkarken ben müsaade istesem de yok olmaz gidip beraber yemek yiyeceğiz derdi. Bende onu kıramazdım ve o mutlu mesut toprak hanesinde yemeğimiz yer çayımızı içer ondan sonra beraber çıkardık. Yemek ve çay bahanesiyle onunla ne kadar çok kalsam o kadar seviniyordum. Ondan ayrılanda inanın üzülüyordum.

Kadim dostumdu ağabeyimdi her şeyimdi Salih Baba neylerseniz ki ölüm denen alıcı kuş Antalya da iken geldi onun başına kondu. Acı haber beni ağlattı. Nasıl ağlamayayım gitti inanın bir yanım gitti dersem yalan olmaz. Onun yeri dolmaz asla.

Adam gibi adamdı. İnsanlık timsaliydi Van'ın son beyefendilerindendi. O aramızda olmasa bile aziz hatıraları ve eserleriyle benim ve Vanlının gönlünde hep yaşayacak ve hayırla yad edilecektir Salih baba.

Dostum ruhun şad mekanın cennet olsun, Ümit Kayaçelebi seni hiç unutmayacak.

Güle güle Van'ın son beyefendisi…