Vahşi Kentleşme

Toplumların birikimleri olan uygarlık anlamında da kullanılan kültür; estetik alanda güzel sanatları, eğitim alanında felsefi düşünmeyi, seçmeyi yani sosyal süreçlerin bileşkesi olarak ortak davranışlarla kendi toplumsal pratiğini yaratır. Böylelikle kültür toplumda bütünleşmeyi sağlayan en temel unsur olarak önümüze çıkar.

Bu bağlamda toplumsal öğeleri bir arada tutan, toplumsal düzen ve sürekliliği sağlayan, bütünleştirici, paylaşımcı, samimi olmaya endekslenmiş en doğru alan sanırım mahallelerdir.

Mahalle Kültürünü bizzat yaşayan, bunu içselleştiren bizlerin sanırım en çok serzenişte bulunduğu konu mahalle kültürünün yok olmasıdır.

Şimdi o enkazın altından anıları, umutları, mutlulukları, acıları, birlikte paylaşımları, imece usulü yardımlaşmaları kazıp gün yüzüne çıkarmaya çalışsak ta nafile. Ancak onlar bizim belleğimizde ne kadar yaşlansak ta capcanlı en duru şekilde yerini koruyacaktır.

Her şeyi tükettik her şeyi kaybettik başta o yalın duygularımızı. Karşılık beklemeden bir komşumuza, bir arkadaşımıza yardım etmeyi, onun yerine sevinip onun yerine üzülmeyi kaybettik. Toplum olarak bencilleştik, biz olmayı unuttuk. Bir işe başlamadan önce bize getirisini ince ince hesap etmeye başladık.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ