Van'a Kar Yağıyor!

Van'a kar yağıyor sessiz sessiz, ağır ağır ve lapa lapa. Kişmirî gül yağar gibi, yüzüme, gözüme ve hatıralarıma hüzün hüzün!

Van'a kar yağarken; Karanlıklar çöksün geceye, sokak lambalarının altında karların nazlı nazlı süzülerek yere inişini seyretsek.

Dağlara kar yağsın hiç dinmemecesine, hiç erimemecesine. Yorgan olsun örtsün Van'ı hiç ama hiç kalkmamacasına.

Tülü açayım, perdeyi açayım, birde pencereyi açayım! Yağın karlar yağın sizi göreyim. Yağın ki gönlüm güzelliğinizle inşirah bulsun.

Bir akşamüzeri; Ellerim cebimde ve hava soğuk mu soğuk, İskele Caddesi'nden aşağıya doğru yürüsem. Gelene geçene selam versem, ama kar yağsa!

Yumuşasınlar diye; Katı yüreklere, cimriliğe, çekememezliğe, hasede, duygusuzluğa, yalana ve vicdanlara kar yağıyor.

Dışarıda kar yağarken "Doğan Pastanesi'nde" salepler içilsin yudum yudum...

"Karacaoğlan yazsın; "Bir kar yağar tozar elif elif diye"

"Deli gönül sevdalanmış gezer elif elif diye."

Otlu peynirler gömülsün yere, çünkü havalar soğudu kar yağacak. Tayalar dikilsin, şene nerede? Brandalar gerilsin kar yağacak!

Artos neylesin baharı yazı. Kış olsun, kar yağsın, boran olsun ve donduran soğuklar gelsin ki doruklarda rüzgârla fırtına "göz yummaca" oynasın!

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ...