Van'da komşuluk ilişkileri

Komşu tabiri, birbirine yakın veya bitişik yerlerde yaşayanlar için kullanılır. Komşu olmanın doğurduğu bir takım hak ve kurallar vardır. Aynı mahallede, köyde, apartmanda oturmak komşuluk ilişkilerinin bütünüdür.

Eskiden komşuluk ilişkilerimizde resmiyet yoktu. İnsanlar birbirlerine daha yakın, samimi ve candan davranırlardı.

Sabah kahvaltılarında, evin anneleri, gelinleri, genç kızları erkenden kalkar, avlu, bahçe sulanır süpürülür, ev işleri bitince semaver yanardı. Samimi komşular hep birlikte kahvaltıya otururlardı.

Fatma eze murtuğa yaptı, Behice teyze gül reçeli getirdi, Naime teyzenin ayva reçeli dillere destan. Hele birde tuzlu balık varsa öğlene kadar yanan semaverde çaylar içilir sohbetlere doyum olmazdı.

Şimdi kahve saati resmiyet, müsaade alınmadan gidilen hal hatır sormalar. Kim evine ne almış mobilya değişmiş, perde yenilemiş soğuk muhabbetler. Sadece evin eşyalarına bakmak için gidilen ziyaretler. Sevginin yerini alan merak tutkusu...

Komşunun kızı nişanlandı, oğlu evlenecek bütün komşular kendi becerilerini dökmeye başladı bile, Ayşe abla çeyizlik patikleri, oyaları yapmaya başladı, Selma abla kanaviçeyi aldı örneği zor olsa da yaparım dedi.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ