Yaralısını savaş meydanında bırakan Ordu (!)

1969 tarihli Veljko Bulajic'in yönettiği “Neretva Savaşı” filmi, İkinci Dünya Savaşında, Yugoslav Partizanlarının Hitler faşizmine karşı savaşında, geride kalan 4500 yaralı arkadaşlarını kurtarmak için verdiği mücadeleyi anlatır. Mareşal JosipBrozTito önderliğindeki Partizan Ordusu, kendi varlığını da riske atarak bir karşı saldırı gerçekleştirir, Alman Ordusu'nu geri çekilmeye zorlar ve4500 yaralısını imha olmaktan veya en iyi ihtimalle Almanlara esir düşmekten kurtarır.

Partizanların, bu kahramanca mücadeleleri ile gerçekte kurtardıkları, aslında kendileridir. Yaralıları kaderlerine terk etmemek, onları kurtarmak, tekrar sağlıklarına kavuşmaları için gerekeni yapmak, hayati önemde bir “savaş kuralı”dır. Ordular böyle hareket ederek, yaralıyı kurtarmaktan çok daha önemli bir iş yapmış olurlar. Savaşmakta olan askerlerin moralinin yüksek olması, zafer için olmazsa olmazdır. Yaralandığı veya zor duruma düştüğü zaman arkadaşlarının kendisini terk etmeyeceğini bilen asker, daha büyük bir moralle ve özgüvenle savaşacaktır.

Neretva Savaşı'nda Yugoslav partizanlarının sergilediği tavır bu açıdan tipik bir örnektir. Yani sadece onlara özgü değildir. Dünyanın bütün orduları bu temel gerçeği bilir. Ve orduların son derece organize sağlık birimlerinin olması da, bu temel gerçeğin en önemli gereklerinden biridir. (Türkiye'de, 15 Temmuz FETÖ'cü darbe girişiminin ardından askeri hastaneleri kapatanların, işin bu yanı üzerinde hiç düşünmedikleri anlaşılıyor.)

Savaş en başta, savaşın kazanılacağına dair inancın var olmasıyla kazanılır. Bunun da en önemli şartı Ordudaki birlik duygusu ve moral sağlamlıktır. Neretva Savaşı'nda 4500 yaralıyı Nazilere bırakmayan Partizanlar, işte bu anlayışla zafere ulaştılar.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ