Yasaklar Hadi Birleşin Gidiyoruz
Ey bilgelik sevdalıları! Size sesleniyorum.
Ey cahillik abideleri sizlere de sesleniyorum…
Ya yasakları koyanlar, sınırları çizenler, ayıpların altına saklananlar sizleri de unutmuş değilim…
Ne aile, ne arkadaşlar, ne öğretmenler… Bir çocuğun birey olmasında, kendine ait fikir geliştirmesinde, hayal kurmasında ilk sırada yer alan şey kitaptır. Yıllarca kitaplara yasaklar konuldu. Yasaklandığı için hep merak ettik. Çocuklarımızı tek tip, koyun gibi kolay yönetilebilir insanlar olmasınlar. Bırakın çocuklar merak etsin. Sorgulasın. İplerini elinizde tutmayın. Baskıyla, şiddetle değil, özgür iradeleriyle büyüsünler.
Sınırlar nerede başlar, nerede biter?
Sana göre sınır bana göre olmayabilir.
Sana göre ayıp bir başkasına göre değildir.
İnsanlar kendi böyle olsun diye başkalarının da böyle olmasını bekliyor. Asıl kaos işte o zaman yaşanıyor. Bana göre çok normal gelen bir durum bir diğeri için anormal olabilir.
Türban yasaklandı sonra serbest bırakıldı. Bırakın insanlar nasıl rahat ediyorsa öyle giyinsin. Elbette ki sınırlamalar konulmalı. Ama bir yere kadar. Bir türbanın kime nasıl bir zararı olabilir abartılı olmadığı sürece.
Yasak insana cazip gelir.
Çocuklarımızı yalanlarla, kandırarak büyüttük, çünkü biz öyle büyütüldük.
Öcüyü görmedik, ama varmış gibi anlattık.
Cızzzzları unutanınız varmı?
Peki o bir kadın gelip kaçıracaktı hani?
Bak bu amca doktor iğnesi var, sana iğne yapar sözleri…
Lütfen çocuklarımızı korkuyla büyütmeyelim. Bırakın gerçeklerle büyüsün. Olgunlaşsın. Ben hala bugün olmuş, kürsüde konuşma yapamıyorum. Televizyona her çıktığımda heyecanlanıyorum. Yapabileceğimi bilmeme rağmen, yine de bir korku bir baskı peşimi bırakmıyor. Çünkü küçükken konuşma fırsatı verilmedi. Sen küçüksün sus, büyüklerin konuşsun. Sen ne istiyorsun diye fikirlerimiz sorulmadı. Şimdi meydanı verdiler ama konuşmak zor geliyor.
Hadi düşün peşime…
Korkular…
Yalanlar…
Yasaklar…
Birleşin gidiyoruz…. vanhaber, van, haber, van haber yasak, birleşme, gitmek, bedia barak
Ey cahillik abideleri sizlere de sesleniyorum…
Ya yasakları koyanlar, sınırları çizenler, ayıpların altına saklananlar sizleri de unutmuş değilim…
Ne aile, ne arkadaşlar, ne öğretmenler… Bir çocuğun birey olmasında, kendine ait fikir geliştirmesinde, hayal kurmasında ilk sırada yer alan şey kitaptır. Yıllarca kitaplara yasaklar konuldu. Yasaklandığı için hep merak ettik. Çocuklarımızı tek tip, koyun gibi kolay yönetilebilir insanlar olmasınlar. Bırakın çocuklar merak etsin. Sorgulasın. İplerini elinizde tutmayın. Baskıyla, şiddetle değil, özgür iradeleriyle büyüsünler.
Sınırlar nerede başlar, nerede biter?
Sana göre sınır bana göre olmayabilir.
Sana göre ayıp bir başkasına göre değildir.
İnsanlar kendi böyle olsun diye başkalarının da böyle olmasını bekliyor. Asıl kaos işte o zaman yaşanıyor. Bana göre çok normal gelen bir durum bir diğeri için anormal olabilir.
Türban yasaklandı sonra serbest bırakıldı. Bırakın insanlar nasıl rahat ediyorsa öyle giyinsin. Elbette ki sınırlamalar konulmalı. Ama bir yere kadar. Bir türbanın kime nasıl bir zararı olabilir abartılı olmadığı sürece.
Yasak insana cazip gelir.
Çocuklarımızı yalanlarla, kandırarak büyüttük, çünkü biz öyle büyütüldük.
Öcüyü görmedik, ama varmış gibi anlattık.
Cızzzzları unutanınız varmı?
Peki o bir kadın gelip kaçıracaktı hani?
Bak bu amca doktor iğnesi var, sana iğne yapar sözleri…
Lütfen çocuklarımızı korkuyla büyütmeyelim. Bırakın gerçeklerle büyüsün. Olgunlaşsın. Ben hala bugün olmuş, kürsüde konuşma yapamıyorum. Televizyona her çıktığımda heyecanlanıyorum. Yapabileceğimi bilmeme rağmen, yine de bir korku bir baskı peşimi bırakmıyor. Çünkü küçükken konuşma fırsatı verilmedi. Sen küçüksün sus, büyüklerin konuşsun. Sen ne istiyorsun diye fikirlerimiz sorulmadı. Şimdi meydanı verdiler ama konuşmak zor geliyor.
Hadi düşün peşime…
Korkular…
Yalanlar…
Yasaklar…
Birleşin gidiyoruz…. vanhaber, van, haber, van haber yasak, birleşme, gitmek, bedia barak