Yaşlanmak mı/ yaş almak mı?

Geçenlerde okuduğum bir yazıda şöyle diyordu yazar: "Bir insanın hayatı boyunca yaşlanmayı istediği tek zaman diliminin çocukluk olduğunu hiç düşündünüz mü?" Gerçekten de yetişkin bir insanın yaşlanmayı istemesi hiç de mantıklı değil. Bu soruyu okuyup zamanda şöyle bir geriye gidince ben de çocukken, bir an önce büyümeyi ne kadar da çok istediğimi hatırladım.

Hepimiz belki aynı duyguları yaşamışızdır kim bilir? Örneğin büyüyüp bisiklete binmek, araba kullanmak, anne- babadan izin almak zorunda kalmamak için. Hatta çok daha basit nedenlerden büyümeyi istemek; küçük diye onu oyuna almayan diğer arkadaşlarına inat hemen büyüyüp onlara katılmak gibi. İşte bu büyüme arzusu o yaşlarda çok baskın bir şekilde hissedilir. Küçük bir çocuğa yaşı sorulduğunda beş buçuk, altı buçuk gibi cevaplar alabilirsiniz.

Çünkü onun için buçuklar bile bir büyüme göstergesidir. Bir yaş daha büyük olmaya az kalmanın işaretidir. Yirmili, otuzlu yaşlarına gelen biri belki de yaşı sorulduğunda hiçbir zaman yirmi beş buçuk veya benzeri bir sayı dillendirmeyecektir. Anne babalar da bazen çocuklarının bu büyüme isteğini, onlar öyle istediği için, "yakında yedi/ sekiz yaşına basacak" gibi ifadelerle destekler. Ama bir anne baba için çocuğu, yaşı ne kadar ileri olursa olsun, hep çocuk kalacaktır.

Yaş sözcüğü, sözlüklerde doğuştan beri geçen ve yıl birimiyle ölçülen zaman, yaşamın evrelerinden biri olarak tanımlanıyor. Ayrıca canlı, taze, olgunlaşmamış, ham gibi yan anlamlara da sahip bir sözcük. Yukarıda bahsedildiği gibi çocukluk dışında yaşlanmayı kimse pek kabullenemez. Oysa zamanı durdurmak imkânsız. Zamanla birlikte yaşlar da her geçen dakika biraz daha ilerliyor.

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ...