Yılbaşı öyküleri

Yeni yıla sayılı günler kala, eski pazarların, çarşıların hareketliliğini arar oldu gözlerim. Her yılbaşı alışverişinde çocukluğuma gider o günleri özlemle anar o telaşlı alışveriş heyecanlarını anımsarım.

Aylar önce biriktirmeye başladığımız harçlıklarla öncelikle aile bireylerine, paramız kalırsa da en yakın arkadaşımıza bir armağan alırdık. Okulda yaptığımız çekilişler de ayrı bir heyecandı. Herkes bir isim çeker kim kime çıktıysa o kişiye hediye alınırdı. Böylelikle sınıfta herkesin yeni yıla girerken bir armağanı olurdu. En değişmez armağanımız hikâye kitaplarımızdı.

Yeni yılda tebrik kartı göndereceklerimizin listesini on, on beş gün önceden yapar, kimsenin unutulmaması için özen gösterirdik. Kartpostal seçimi ayrı bir seremoniydi. Yakınlık, yaş hatta statü de önemliydi kart seçiminde. Çeşit çeşit kartların yanı sıra, üst kademedeki bürokratların kullandığı kartvizitler vardı. Her yılbaşı en az on, on beş adet kartvizitli yılbaşı tebriki gelirdi babama.

Tebrik kartı seçimi için arkadaşlar sözleşir belirlediğimiz kırtasiyecide buluşurduk. O yaşların verdiği coşkudan olsa gerek her işimize bir heyecan katmak kaçınılmaz olurdu. Hele o kar manzaralı, simli, sade kartpostalların seçimi, en heyecanlı en özel anlardı. Gelişi güzel kartpostal alamazdık. Öğretmenimize göndereceğimiz yılbaşı kartıyla arkadaşımıza göndereceğimiz kart aynı olamazdı. Çok özel kartlar ise simliydi ışıl ışıl parlarlardı. Daha sonraları piyasaya çıkan kokulu ve müzikli kartpostallar da yılbaşına ayrı bir renk ayrı bir ahenk katıyordu. Onları yazmak ayrı bir çaba gerektirirdi. Kesinlikle el yazımızla dolmakalemle hatasız yazmalıydık. Hitabımızda, kartı yazdığımız kişide çok önemliydi. Kendimizden büyüklere saygıda kusur etmeden, akranlarımıza ve çok yakın olduğumuz arkadaşlarımıza sıcak ve samimi kelimeler seçerdik. Tebrik kartlarımız gurbetteki yakınlarımıza gidecekse daha duygulu kelimeler kullanırdık. Sevgililerin üslubu ise daha vurucu ve bol betimlemeli şiirsel anlatımlı kartlardı. Bu yılbaşı tebrikleri sevgilerin özlemlerin kartlara yansımasıydı. Gönderene de alana da ayrı bir lezzet yaşatırdı.

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ...