Arkadaşım Fikret'in intiharının okul hayatıma etkisi
Çocukluk ve ortaokul sınıf arkadaşım rahmetli Fikret Sipahioğlu sınıfta yaramazlık yapmış Türkçe öğretmeni Nurten hanımında kendisini azarlayarak idareye şikâyet etmişti.
Çocukluk ve ortaokul sınıf arkadaşım rahmetli Fikret Sipahioğlu sınıfta yaramazlık yapmış Türkçe öğretmeni Nurten hanımında kendisini azarlayarak idareye şikâyet etmişti. Ailesinden korkan Fikret öğretmenin evine giderek kendisini idareye şikâyeti sürdürmesi durumunda abisinin kendisine kızacağını söyleyerek özür dilemişti.
Öğretmenin özrü reddetmesi sonucu, babasının silahıyla genç yaşta intihar etmesi benimde okul hayatımı çok etkilemişti. (İntihar hikâyesini geçen haftaki yazımda genişçe anlatmıştım.)
Gelelim intihar olayının benim üzerimdeki olumsuz etkilerine.
Gördüğüm intihar sahnesi hiç gözümün önünden gitmiyordu. Öğretmenden de okuldan da nefret ediyordum. Yaz tatiline az bir zaman kalmıştı. Ortaokul 3. sınıfta okulu bıraktım. Gitmemeye başladım. Rahmetli babam okuma imkanı bulamadığı için çocuklarını okutmaya çok düşkündü. Kendisine çok güveni olan bir insandı.
Bana anlattığı bir idealini hiç unutmam. Derdi ki, "Ben okuyabilseydim Erkanı-ı Harp Reisi (Genel Kurmay Başkanı) olurdum." Okulu bırakmam bu yüzden babamı çok üzüyordu. Ama yaşadığım olaydan dolayı da çok üstüme gelmiyordu. O yıl okula, son aylarında da olsa, devam etmediğim için ikmale kaldım. İkmal imtihanlarına babamın zoru ile girdim. Böylece ortaokul mezunu olmuştum.
