Bir güzel şehir ve o güzel insanlar
2 Nisan 1918 seferberlikten (zorunlu göç 1915) dönen dede ve babalarımız eski Van'ın yakılıp yıkıldığını görünce şimdi ki Van'ı elbirliği, gönül birliği ile kurmuşlardır.
2 Nisan 1918 seferberlikten (zorunlu göç 1915) dönen dede ve babalarımız eski Van'ın yakılıp yıkıldığını görünce şimdi ki Van'ı elbirliği, gönül birliği ile kurmuşlardır.
Hatırlarım.
Ermeni isyancı ve işgalcilerin yarattığı harabeleri.
Çocuktuk o harabeler oyun alanımızdı.
Babam rahmetli ölünceye kadar ağaç diker, ağaç budardı.
O nesil hep öyleydi.
İskele caddesinin meşhur söğüt ve kavaklarını halk yetiştirmiş ve bakımını da mahalle mahalle halk üstlenmişti. İlk bahar da muhtarımız rahmetle andığım Necat amca ev ev dolaşıp ya bedenen çalışacak delikanlı yada yevmiye parası toplardı.
Ama gücü olmayan ikisini de vermeyebilirdi. Gönüllülük esastı.
Bizim sokağa saptığınızda: Sol taraf boydan boya su arkı idi. Ve o su arkı boyunca söğüt ve dışbudak ağaçları vardı.
