Deprem felaketini yaşamak
Depremleri yaşadım, gördüm, gözlemledim. Dolaysıyla Elazığ ve Malatya'daki depremzede kardeşlerimizi iyi anılıyorum.
Bu deprem son uyarı sanırım.
Cuma akşamı saat 21.00 sularında Elazığ Sivrice’de 6.8 büyüklüğünde, 8 kilometre derinlikte meydan gelen; Doğu ve Güneydoğu’dan, Karadeniz Bölgesi’ne kadar şiddeti hissedilen depremde Elazığ ve Malatya’da 39 yurttaşımız hayatını kaybederken bini aşkın kişi de yaralandı. Deprem hissedildiği her yerde paniğe neden oldu.
Van’da perşembe akşamı başlayan cuma akşamına kadar devam eden yoğun kar yağışı sonrası bazı yerlerde 30 santim, bazı yerlerde 1 metreye kadar ulaşan kar yağışı cuma gecesi yerini ayaza bırakmıştı. Buz kesen soğuk havanın hissedildiği saatlerde Elazığ’dan gelen deprem haberi depremin ne denli zor doğa felaketi olduğunu iyi bilen biz Vanlıları hem üzdü hem de 8 yıl önce 2011’de meydana gelen depremlere geri götürdü.
23 Ekim 2011 günü saat 13.41’de meydana gelen ve 25 saniye süren 7,2 büyüklüğündeki depremde 604 insanımız hayatını kaybetmiş, 2 bin 262 enkaz oluşmuş, yüzlerce insanımız yaralanmış, onlarca yapı da yıkılmıştı. Deprem Cumhuriyet tarihi boyunca Anadolu'da meydana gelen en büyük depremlerden biri olarak kayıtlara geçmişti.
23 Ekim depreminin yaraları sarılmaya, acılar dindirilmeye çalışılıyordu. Hayatın normale dönmesi umutla beklenirken tahmin edilemeyen yıkıcı bir deprem daha meydana gelmişti. 9 Kasım 2011 akşamı, Kurban Bayramı’nın son gecesi saat 21.23’de meydana gelen 5,6 şiddetindeki Edremit merkezli ikinci depremde 2'si otel olmak üzere 25 bina yıkılmıştı.
23 Ekim ve 9 Kasım 2011 depremlerinde 644 vatandaşımız hayatını kaybetmiş, bin 966 vatandaşımız yaralanmış, Van ovasının tarımsal alanına yapılan 30 bini aşkın yapı ağır hasar görerek yıkılmış, on binlerce Vanlı depremzede farklı illere göç etmiş ama büyük bir kısmı Van’a geri dönmemişti. Van’ın en büyük kaybı giden insanlarının geri dönmemesi olmuştu.
