Depremin üstünden 16 saat geçti.
Gün doğmaya başladın Erek dağından.
Güneş umutsuzluğun üstüne doğdu.
Gökyüzü ıışıldadı, ölüme inat, acıya inat..
Yıkıntılarda aramalar devam etmekte.
Etrafta ölüm sessizliği var.
Nefesler tutulmuş. Bir ses, bir umut demek.
***
Yakınlarımızdan sonra başladık aramaya,
Ulaşamadığımız arkadaşlarımızı,
Bir kez olsun "merhaba" dediğimiz tanıdıklarımızı,
Arkadaşlarımızın arkadaşlarını,
Dostlarımızın dostlarını.
***
Kimi geceyi dışarıda geçirdi,
Kimi arabalarda, kimi barakalarda.
Kimi enkazının yanında; kimi ölüsünün başında.
***
Doğan günle beraber yaşam bir başka başladı Van'da
Ölüleri yıkamak, cenazeleri kaldırmak gerek.
Yemek, ekmek, su, barınak gerek.
***
Çay ocakları kuruldu.
Ekmek, yemek, su dağıtıldı.
Varsılı, yoksulu girdi kuyruğa.
Ellerinde tasları, tabakları.
Çoğu utandı, sıkıldı uzatırken tasını, tabağını.
***
Evleri olanlar koştular evlerine.
İşyerleri olanlar r işyerlerine.
"Mal canın yongasıdır" dedi kimisi.
Kimisi" kurtulduk ya gerisi önemli değil"
Korkulsa da girmek gerek evlere, işyerlerine.
şöyle bir bakmak için. Gerekli eşyaları almak için.
Ya da bir şeyler kurtarmak için.
***
Dolaplar, raflar, sandalyeler yerde
Tencere, tabak, bardak birbirine karışmış.
Ocaktaki yemekler yerle bir.
Her bir eşya yerinden oynamış.
Duvarlar çatlak, yıkık, sıvalar dökük.
***
Bakıp çıktı insanlar evlerinden, iş yerlerinden
Şaşkınlar, çaresizler, umutsuzlar…
Nereye gidecekler, nerede kalacaklar?
Çoluk çocuk ne yiyecek ne içecek?
***
Korkulsa da çaresizlik bu ya girdik evlere.
Artçılar devam etmekte.
Her sarsıntıda yürekler ağızda atıyoruz kendimizi dışarıya.
Hava soğuk, üşüyüp tekrar giriyoruz içeriye.
***
Evleri hasarsız olanlar kapılarını açtı;
Tanıdık tanımadık demeden herkese.
Erzaklar çıkarıldı kilerlerden.
Yer sofraları kuruldu.
Yatak yorgan indirildi yüklüklerden.
Yer yatakları yapıldı.
***
Acıda birleşti insanlar.
Korkuda birleşti.
Türkiye tek yürek oldu acıda.
Dünya insanlıkta.vanhaber,van, haber, van haber
