Evlenecekler, işe eleman alacaklar hep doğru insanı ararlar. Ancak doğru insanı bulmak hiç de kolay değildir. Zira herkesin kendi doğruları olduğu için‘doğru’denen şey’de birtane değildir. Dünyada kaç insan varsa o kadar da ‘doğru’ vardır.Ayrıca bu doğrular devamlı değişip duruyorlar. Yirmili yaşlardaki ‘doğru’kriterimizle otuzlu veya kırklı yaşlardaki kriterlerimiz aynı olmuyor.
Öyle ya da böyle; hayatımız boyunca doğru insanı bulmak için uğraşıp dururuz. Sonuç mu? Tabi ki de hayal kırıklığı…
İşin garibi doğru insanı ararken kendimizi ‘doğru insan’olarak kabul ediyoruz peşinen. Yani biz mükemmeliz ve doğal olarak da hakkımız olan mükemmelin peşine düşüyoruz. Bu arada, ‘acaba ben de doğru insan mıyım?’ diye kendimize hiç sormuyoruz maalesef.
İyisi mi dostlarım; herkesi olduğu gibi kabul edelim, herkese saygı gösterelim ve içimizden geliyorsa da kararında sevelim
