Düşlerimi Seviyem...
Van'dan uzakta Van'ı düşlüyorum iç çekerek. Cigaramdan derin bir nefes çekip, kapatı verdim gözlerimi. Zihnime kanat takıp uçuverdim Turkuaz renkli Cennetimize doğru. Güneş ışığının pırıltıları dans ediyor Van Balığının yuvasında.
Van'dan uzakta Van'ı düşlüyorum iç çekerek. Cigaramdan derin bir nefes çekip, kapatı verdim gözlerimi. Zihnime kanat takıp uçuverdim Turkuaz renkli Cennetimize doğru. Güneş ışığının pırıltıları dans ediyor Van Balığının yuvasında.
Bundan sonrasını birlikte düşleyelim mi?
Gözlerinizi kapatın canlar, Düşümüze birlikte devam edelim. Kendimizi uçan bir kamera (Dron) gibi düşünelim. Alçaktan uçarak Van Gölü üzerinde ilerleyelim hissedelim kokusunu hafiften, yüzümüze vursun su serpintileri, altımızda kayan pırıltılı enginliği…
Önce, Edremit üzerinde hafiften bir tur atalım, Yeşil ile Mavinin buluşmasını seyredelim doya doya. Kıvrılan yollarını çizelim hafızamızın tualına. Yükselelim kız kalesine doğru, öylece kalalım havada asılı. Sağımız da Van şehri, Solumuzda gün batımı, karşıdan selam veriyor Van Kalesi. Zum yapalım Kaleye doğru, bizlere el sallayan Bayrağımız, güllen Ayımız Yıldızımız.
O da ne?
Rüzgar hafiften salladı bizi, dön bak der gibi, Artos'a, Nemruda, tepelerinden hiç eksilmeyen Gelin duvağı gibi beyaz örtüsüne. Çekelim içimize derin derin mis gibi oksijen deposundan nefesimizi. Hafiften bir mayhoşluk mu geldi, hani gölde yüzüp akşam evlerimize dönenken htiğimiz mutlu ama yorgun anlarımızın duygusallığı.
