Duvardaki fotoğraf
Evlerde odanın duvarına hem de başköşesinde öyle herkesin fotoğrafı, posteri asılmaz, asılmışsa duvar ailenin gönlünü, resim derin sevgi ve saygıyı ifade eder.
Geçmişte şimdiki gibi cep dijital telefonlarıyla istediğiniz kadar fotoğraf çekme şansınız yoktu. Herkesin evinde bulunmayan mekanik fotoğraf makineleriyle veya fotoğrafçılar tarafından çekilen fotoğrafların ruhu renkli kendisi siyah beyazdı.
Siyah-beyaz fotoğraflar bir dönem fotoğrafçılarda el yordamıyla renklendirilmeye çalışıldı ama olmadı, tutmadı. Fotoğrafta yer alanların renklendirilmiş görüntüleri hercai kadınların boya küpüne dönen makyajlı görüntüsüne dönüşünce bu akım fazla ilgi görmedi. Renkli fotoğraf şehrimizde 1980'li yıllarda yaygınlaşmaya başladı.
Günümüzde değeri daha iyi anlaşılan düğün, nişan, sünnet, askerlik, okul ve özel zamanlarda çekilmiş fotoğraflarının yer aldığı aile albümleri vardı. Albümler evlerin hafızası, tarih kutularıydı. Genç kızların erkeklerin ve çocukların fotoğrafları albümde ayrı bir yer tutar, aile büyüklerinin güven veren ihtişamlı fotoğrafları ise özlem ve hüzün kokardı. Özenle saklanan ünlü sanatçıların, artistlerin fotoğrafları albüme hoşluk katardı.
Albümdeki resimler evlerin nadide eserleriydi. Özel misafir geldiğinde veya aile fertleri yakın akrabalar bir araya toplanıp geçmişten söz açtığı keyfili zamanlarda fotoğraflar belge niteliğinde ortaya çıkarılarak anılar eşliğinde elden ele gezdirilerek incelenirdi. Fotoğraflarda daha önce fark edilmeyen önemli ayrıntılar, kişiler bu vesileyle yakalanır, garip duruşlara ve bakışlara gülünür, vefat edenlere hüzün duyulurdu.
