Engelli Kızın Yaşam Azmi

Tuşba ilçesinde İskele Anadolu İmam Hatip Lisesi 11-B sınıfı öğrencisi bedensel engelli Sevgi Gülmez, ‘Engellilerin olmadığı bir dünya için benim adım Sevgi’ kitabını yazdı. 50 sayfadan oluşan kitabında birçok konuya değinen genç yazar, engelli olmanın hiçbir şeye engel olmadığını yazdığı kitap ile anlatmaya çalışıyor. Üç yıl önce down sendromlu bir yazarın kitabı ile karşılaşınca kitap yazmaya karar verdiğini ifade eden Gülmez, “Üç yıl önce down sendromlu bir adamın kitabını gördüm. Servisle okula giderken, ben neden kitap yazmayayım diyerek kitap yazmaya karar verdim. İki yıl boyunca sürekli kitap yazmayı düşündüm ve geçen yıl kitap yazmaya başladım” dedi.
Dokuz aylık bir çalışmanın ürünü olarak ‘Engellilerin olmadığı bir dünya için benim adım Sevgi’ adlı kitabını çıkardığını belirten Gülmez, “İki defa kitabı yırtıp attım ama yılmadım tekrar tekrar yazdım ve sonunda ilk kitabımı yazmayı başardım. Kitabımda; okul yaşantıma, aileme, engelime, sevdiğim insanlara ve umut ışığıma yer verdim” ifadelerini kullandı.
Amacının engellilere ışık olmak olduğunu vurgulayan Gülmez, “Burada amacım engellilere ışık olmak, onlara engelli olmadıklarını göstermektir. Engellerinin üstüne gitsinler, bir köşeye geçip de engelleri için ağlamasınlar. Zor bir durum ama bununla yaşamayı öğrensinler” şeklinde konuştu.
Engellilerin yaşadığı sıkıntıları dile getiren Gülmez, “Ben engelimden dolayı çok düşüp kalkan biriyim. Okula ilk başladığımda çok farklı bakılıyordu, ama artık kendilerinden ayırmıyorlar. Gidilen her alanda engellilere farklı bir gözle acınarak bakılıyor. Normal bir birey olarak bakılmıyor. Ne olur engellilere farklı bir gözle bakılmasın” dedi.
Bir sonraki kitabında engellilerin sorunlarını kaleme almayı düşündüğünü dile getiren Gülmez, bunun için insanlarla röportaj yapacağını ve onların düşüncelerini alacağını söyledi. Tek isteğinin kısa süreli de olsa yürümek olduğunu ifade eden Gülmez, şöyle konuştu:
“Tedavim için Almanya’daki bir doktor ile bağlantıya geçtim. Onlarda tedavim hakkında Cumhurbaşkanı ile görüşeceğini söylediler. Sonra bağlantımız kesildi. Bir daha da ulaşamadım. Tedavim olsa çok farklı olurdu. Ben kendimi yürürken görürsem herhalde bayılırım. Ölmeden önce bir iki yıl dahi olsa yürümeyi çok istiyorum. Bu konuda Sayın Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan başta olmak üzere hayırsever vatandaşlar ve doktorlardan tedavim için yardım istiyorum. Tedavim olursa eğer onlara çok minnettar olurum.”
Sevgi’yi 5 yıl boyunca tekerlekli sandalye ile okula götürüp getirdiğini belirten anne Hediye Gülmez ise, 5 çocuğunun olduğunu ve sadece Sevgi’nin engelli olduğunu söyledi. Sevgi’nin yürümesi için birçok hastaneye gittiklerini ifade eden anne Gülmez, “Sevgi’yi ilk önce devlet hastanesine götürdük, orada ameliyat oldu. Biraz iyileşti. 8 yıl sonra Tarsus’ta özel bir hastaneye götürdük. Oradaki doktor yedi ay sonra yürüyeceğini söyledi, ancak bir türlü olmadı. Sonra İstanbul’da bir özel hastane ile Başkent Üniversitesine götürdük. Doktorlar ameliyatının riskli olduğunu söyledi, ancak biz bunu hiçbir zaman kabullenemedik” şeklinde konuştu.
Yedi nüfusu olduğunu ve eşinin taşeron işçisi olarak çalıştığını anlatan anne Gülmez, “Maddi imkanımız yok. Kızımın tedavi olmasını istiyorum. Bunun için gerek yetkililerden gerek hayırsever vatandaşlardan yardım istiyorum” ifadelerini kullandı.