Eski Vanlıların büyük göçü
20 mayıs 1915 tarihinde Van Valisi Cevdet Paşanın emri ile, eski Van'da yaşayan Vanlılar kafileler halinde, şehri terk etmeye başlar.
20 mayıs 1915 tarihinde Van Valisi Cevdet Paşanın emri ile, eski Van'da yaşayan Vanlılar kafileler halinde, şehri terk etmeye başlar. Rus ordusu şehre çok yaklaşmış olduğundan, isyan eden, Van'ı yakıp yıkmaya başlayan ermeni çeteleriyle birlikte hareket edecekleri bilindiğinden, esir düşmemek ve katliama maruz kalmamak için, yanan ocaklarını geride bırakarak göç etmek Vanlıların tek kurtuluş çareleri olur. İşte o unutulmaz zorlu günlerde Van Kalesi güneyinde yer alan eski şehrin güney kapısından göç eden kafilelerin birinde, o zaman 12 yaşında olan rahmetli babam da vardır.
Bundan sonrasını, babamdan duyduklarım ve hafızamda kalanları, sizlere anlatmaya çalışacağım.
Babam anlatıyordu:
"...Göçün başladığı sabah, anam ve abam (abla), beni erkenden uyandırdılar. Üşümeyeceğim şekilde giyindirdiler. Bir heybe içine de, taşıyabileceğim ağırlıkta yiyecekler koydular. Devamlı ağlıyorlardı. Abam, bana şunları söyledi: Bak Zekeriya biliyorsun, burada başka kimsemiz yok. Babamız sen çok küçükken vefat etti. Kocam Çanakkale'de savaşta, anamız hem hasta, hem de çok yaşlı. Ben anamı burada yalnız bırakıp, gelemem. Bu kafilelere, bizim katılma şansımız yok. Düşman şehre girmek üzere, biz artık memleketimizde ölürsek öleceğiz, kalırsak kalacağız. Ama hiç olmazsa sen kurtulmalısın. Seni komşumuz ağabeylere teslim edeceğiz. Onlarla beraber gidersin. Onların sözünü dinle, ne derlerse onu yap. Diyarbakır'a ulaştığın zaman orada Sehernaz isminde bir halan var. Gider onu bulursun, oda yalnızdır ve kimsesi yoktur. O sana sahip çıkacak bakacaktır..."
