Ğelat
Ne heyecanlı andır o an. Yıllarca biriktirilen, göz nuru, el emeği esvaplar, eşyalar dualarla açılmış sandıklarına yerleştirilen murattır…
Ne heyecanlı andır o an.
Yıllarca biriktirilen, göz nuru, el emeği esvaplar, eşyalar dualarla açılmış sandıklarına yerleştirilen murattır…
Çeyizdir ana, baba yüreklerinin telli duvaklı kızlarının uğurlanırken yadigâr diye sundukları eşsiz armağanlar.
Perdeden, yatak örtüsüne, şilteden, yastık yüzüne, mutfağının, salonunun velhasıl her yerinin serilip döşenecek tüm ihtiyaçlar düşünülüp hazırlanmış çeyiz sandığına konarak maşallah dedirtsin yarışıdır.
Yatağının döşeği yünden, yorganın yüzü ipek jarseden olsun diye nasıl da özenirler leçekleri boncuk oyalı analar.
Kaç kız varsa her birinin bohçası ayrı ayrıdır. Birinin ötekisinden fazlası da yoktur eksiği de…
Kanaviçeli örtüler, dantelliler, ipliği yün çoraplar sabırla toplanır renk renk bohçalarda. Babalarda bir kenara koyar beyaz eşya alınsın diye dişten tırnaktan artırdıklarıyla.
Çeyizler gelinden önce gider süslenmiş at terkilerinde ya da şimdilerde motorlu taşıtların üstünde yeni kurulacak yuvalara.
Bir araya gelir konu komşu, eş dost, akraba. Serilir gelinin çeyizleri kocaman bir salonun ya da titizlikle hazırlanmış bahçe avlularına. Açılanlar bir bir teşhir edilir:
"Bunlar yatak örtüleri… Bunlar misafir odasının koltuklarının, bunlar da mutfağın süsleridir." Diye toplananlara takdim edilir. Her takdim edilen alkış alır.
Gelin kızların yüz akıdır çeyizleri. Her biri geldiği baba ocağının hamaratlığının ölçüsünü, titizliğini ve özenini, güzelliğini yansıtır.
"Hay maşallah! Seni doğup büyüten anaya helal, helal baba ocağına!" Nidaları yükselir.
Gelin kız anasız, öksüz büyümüşse çeyizlerini ablaları hazırlar, bibileri, ezeleri. Varsa serde yoksullukları konu komşu el verir. El veriler ki yüzü gülsün, gülen yüzü gittiği yuvaya ışık olsun.
Eşyadan önce yetişme tarzıdır gelinin yüz akı. Aldığı eğitim, kazandırıldığı alışkanlıklar ve terbiyedir altından, paha biçilmez ziynetten önce. İşte o zaman söylemler dillenir:
"Sütü helal, lokması helalmiş, aşk olsun o yuvaya ki böyle nadir bir evlatla kurarlar yeni bir yuva."Diye.
Ve o söz gelir kurulur yeniden yeni yuvanın gözlemcilerin diline:
"Yuvayı dişi kuş yapar. Bu kuş bu yuvayı şen yapar." Diye.
