Atatürk'ün öldüğü yıl doğan saz ve söz ustası merhum Neşet Ertaş için memleketi Kırşehir'de kılınan cenaze namazının ardından; sevenleri, canları tarafından hakkın rahmetine uğurlandı...
Aynı gün; Şanlıurfa'nın, Siverek İlçesinde şimdi hayatta olmayan dev bir şairin görkemli şiiri Anadolu; otuz bin ağızdan; Türkçe, Kürtçe, Zaza'ca okunuyor ve Guinness rekorlar kitabına:
"Otuz bin insanın, bir anda, bir şiiri birlikte okuması" olarak tescilleniyordu.
Neşet Ertaş'ın cenazesinde; İktidar Partisi ile Ana Muhalefet Partisinin liderleri, Bakanlar ve milletvekilleri vardı. Yani devlet Kırşehir'deydi.
Günün ölümsüz isimleri saz ve söz ustası, halk âşık geleneğinin tartışmasız isimlerinden Neşet Ertaş, diğeri de tek bir şiir kitabı olan, ancak sayısız baskı yapan ve on binlerce okurla buluşan Hasretinden Prangalar Eskittim'in şairi Ahmet Arif''ti.
İkisi de hayatta değil. Ancak birisinin türküleri, diğerinin şiirleri, Anadolu halkının yüreğinde ve dudaklarında marş olmuş, destanlaşmıştı.
Türküler ve şiirler; barışı, sevdayı, kardeşliği, memleket sevgisini yeşertir. Türküler ve şiirler yaşadığımız zor hayatın can sularıdır.
Ve türkü ile şiirin yan yana geldiği bir sırada, politik liderlerin oluşturacağı atmosfer çok önemlidir. An, kardeşlik bayrağını yükseltme anıdır. Gurur ve kibrin bir kenara bırakıldığı,
tepeden bakmanın terk edildiği anlardır.
Kurulan bu birliktelik köprüsü üzerinden geçecek halk; kardeşlik türküleri de söyleyebilir, ötekileştirildiğinde, dışlandığında ise yumruk sallayıp, meydan okuma marşlarını da... Bu birazda liderlerin politikasıyla ilgilidir.
Cenazeler...
Taziyeler...
Bayramlar...
Toy ve düğünler yüreklerin yumuşadığı, yumrukların çözüldüğü birleştiren günlerdir.
Bakalım alın yazılarımıza hükmettiklerini sananlar bütün bunların farkında olacaklar mı?
