Gurbette bir taziye
Halit Abi ciddi bir rahatsızlığı olduğu için yer yatak yatıyordu. O haliyle uzak bir memlekette vefat eden teyzesi kocasının cenazesine, taziyesine katılması mümkün değildi.
Halit Abi ciddi bir rahatsızlığı olduğu için yer yatak yatıyordu. O haliyle uzak bir memlekette vefat eden teyzesi kocasının cenazesine, taziyesine katılması mümkün değildi.
Kız kardeşinin oğlu, yeğeni Fayık'ı çağırıp konuyu açtı.
"Fayık, teyzemizin eşi Rıza Bey İskenderun'da vefat etmiş. Yarın toprağa verilecekmiş. Cenazeye ve taziyeye gitmemiz icap eder. Bu halimle benim gitmem mümkün değil. Ailemizde de benden sonra büyük sensin. Ne dersin, gidebilir misin?"
Fayık hiç tereddüt etmez.
"Elbette giderim Halit Dayı, hem giderim, hem de elimden gelen her şeyin en iyisini yaparım. Yeter ki sen bu görevi bana ver."
"Tamam, öyleyse, sana zahmet bu işle ilgilen."
Fayık önce çalıştığı işyerine gidip taziyeden bahseder ve dört gün izin alır. Sonra da vefat eden Rıza beyin İskenderun'daki oğlunu arar. Baş sağlığı diler. Cenazenin ertesi gün öğlen vakti kaldırılacağını öğrenir. Fazla vakit kaybetmez, kendi eşini, kaynını ve kaynının eşini yanına alarak cenazeye de yetişmek için o gün öğlen vakti Van'dan yola çıkar.
