Halk Eğitimi ve Gençlik Merkezleri...

Son zamanlarda bu çalışmalara Gençlik Merkezleri ile Müftülükler de katkı veriyor. 

Özellikle okulların tatil dönemine girmesi dikkate alınarak gençlere yönelik, onların fiziksel ve ruhsal gelişimlerine katkıda bulunmayı amaçlayan kurslar düzenleniyor.

Fotoğrafçılık, resim, tiyatro, halkoyunları, bağlama, gitar, basketbol, voleybol, futbol, yüzme, tekvando, karate, masa ve alan tenisi, satranç, bilgisayar öğretimi...

Bunlar yanında Kur'an-ı Kerim, İngilizce, Almanca öğretimi...

Yaşamsal hobiler yanında, yaşam için kimi  bilgileri/becerileri öğrenmek günümüz insanı için artık zorunluluk kazandı.

Bir musıki enstrümanı çalmak nasıl bir iç güven sağlıyorsa insana, Türkçe dışında bir dili konuşmak, Kur'an-ı Kerim'i okuyup-anlamak, yüzmeyi bilmek de bir başka güzellik/ayrıcalıktır o kişiler için...

Böyle düşünüldüğünde bu kursların daha geliştirilip yaygınlaştırılması görüşümüzü de belirtmek isteriz.

Yaşamın her alanı için...

Okullarımızda onca öğretiye karşın Türkçemizi ne doğru konuşuyor, ne de yazıyoruz.

Gerçi şimdi elmek (e mail) dönemi ama, üniversite bitirmiş gençlerimizin mektup üzerine adres yazamadığını çok görüyoruz, tanık oluyoruz. 

Türkçe'nin kullanım yazım ve söyleyiş alanları için de kurslar düzenlenmeli...

Ülkemizi yöneten üst düzey yöneticisinin, Türkçe'yi kusursuz/hatasız söylemesi gereken radyo/TV spikerlerinin 60 sayısını ATMIŞ olarak ifade ettiğine  de hemen her gün üzülerek tanık oluyoruz.

Gençleri kurslar yoluyla bilgi/beceri sahibi yapmak  devamlı teşvik edilerek boyutlandırılmalı...

Örneğin, Halk Eğitimi Merkezleri  ve Gençlik Merkezleri gençleri "gazetecilik" konusunda bilgilendirecek kurslar açmalı...

XXX

Kaç yıl oldu, bilemiyorum. Gençlerin ellerindeki telefonlarla çektikleri fotoğrafları sosyal medyada gördüğümde "bu gençler iyi foto muhabiri olur" kanısına kapıldım.  

Sonra "neden gazeteci de  olmasınlar" diye düşündüm.

Gazeteciliğin hemen her alanında çalışmış, yarım yüzyıldan fazla yaşamını bu uğurda tüketmiş bir kişi olarak Halk Eğitimi Merkezi Müdürlüğü'ne başvurdum.

Amacım, gençlere gazeteciliği öğreteceğim. Karşılığında bir ücret almayacağım.

Benimkisi, gençlerimiz büyük kentlere gittiklerinde "ben gazeteciliği biliyorum" deyip gazetelerde görev almaları...

Halk Eğitimi  Merkezi'ne gittim, meramımı anlattım, ücret istemediğimi, genç gazeteciler yetiştirmek arzumu ilettim. Ayrıca bu çalışma sırasında Halk Eğitimi Merkezi olarak tüm çalışmaları haber yapan bedava bir gazete yapabileceğimi anlattım.

Derler ya, "mevzuat hazretleri" söz konusu oldu. Genelgelere, tüzüklere bakıldı. 

İş yokuşa sardı. 

Gençleri gazeteci olarak yetiştirmek arzum  ise  kursağımda kaldı. 

Oysa, yerel ve yaygın basında çalışıp ömür tüketmiş, basın meslek kuruluşlarının en saygın ödüllerini almış bir gazeteciye ücretsiz gazetecilik kursu açarak gençleri meslek sahibi yapması kadar daha doğal ne olabilir ki?

XXX

Diliyorum, ilgililer bu yakınmamı/dileğimi dikkate alır ve Halk Eğitimi ve de Gençlik Merkezlerinde  diğer kurslar yanında "gazetecilik" kursu da açarlar. 

Ben de -isterlerse- koşarak giderim genç gazetecilerin yetişmelerine/öğrenmelerine...