Her seçim bir vazgeçiştir…

Şarteli indirmek, kontağı kapatmak, kapıyı çekip çıkmaktır vazgeçmek.

Hayal kırıklığı, noktayı koymak, çoğu zaman da uykudan uyanmaktır. Hayatınızın en zor dönemlerini yaşadığınız anlardır ve vedanın bir önceki günüdür vazgeçme.

Sevmeye karar verdiğiniz an ileride yaşayabileceğinizi de hesap edeceğiniz, kabulleneceğiniz bir eylem olmasada; vazgeçmek akılla, sevmek kalple yapılan bir eylemdir. Aklınız ve kalbiniz arasında kaldığınızda aklınızı seçmeniz de bir bakıma vazgeçiştir.

Size acı veren olayları, kişileri ve davranışları sorgulamaya başladıysanız, sen onun gözünde sen olmamışsan , hala söylemediği şeyler olduğunu hissediyorsan , güvenini, sevgisini sorgulamaya başladıysan en doğru karar vazgeçmektir.

Vazgeçmek bir bakıma biz olmaktan, bütünleşmekten, özlem duymaktan hayallerinden  ve hatta kendinden vazgeçiştir.

Seninle bütünleşen bir parçandan ayrı düşmektir.

Sözün bittiği yer gibi görünse de yeni bir başlangıca atılan bir adımdır. Toprağa tohum verme, yeniden filiz sürmedir. Zaman alsa da bir başka yürekte can bulmadır vazgeçiş.

 Karşındakinden çok kendini seven, sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek seni hiçe saydığını hissederek kopmak uzaklaşmaktır vazgeçmek.

Bir uçurumdan atlamak gibi, Ölüm gibi buz gibi soğuk, cehennemin dibi gibi yakıcıdır vazgeçmek.

Vazgeçmek çoğu zaman kabullenmek, kimi zaman tükenmek, bazen de sana dayatılan tek seçenektir ya da istem dışı yapılan seçimlerdir. Ama Mevlana ; "Asla ümidini kaybetme. Belki de elindeki son anahtar kilidi açacaktır." Diyerek ümit ve sabırdan vazgeçmememizi salık verse de, belki de biz bu aşamayı çoktan geçmiş , zamanın geldiğini geç kalmış bir vazgeçişi çoktan yaşıyor olabiliriz. Yani yeni hedeflere ulaşmak için mevcuttan çoktan vazgeçmiş de olabiliriz. Zira her seçim bir vazgeçiştir. Dolayısıyla birini seçerken diğerinden vazgeçersiniz.

Vazgeçmek alışkanlıklarını arkanda bırakmak, yenilerini istemenin de başlangıcı bir bakıma yeni ufuklara yelken açmaktır.

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ