Televizyon kanallarının birinde hafta sonları ilgiyle izlediğimiz Kutup Atlası adlı belgeselde yuva oluşturmak için deniz kenarından gagalarıyla minik taşlar taşıyan penguenlerden hırsız olanları gözlemiş görüntü yönetmenleri. Bir penguen zar zor getirdiği minik taşı yuvasına yerleştirip bir yenisini getirmek için kıyıya dönerken hemen yanı başındaki diğer hırsız penguen kaş göz arasında onun getirdiği taşı alıp kendi yuvasına koyuyordu.
Bin bir emek ve sabırla çekilmiş belgeselin her öyküsünden mutlaka bir ders çıkarıyor insan. Hırsız penguenler de öyle...
Günümüzde emek hırsızları hayatın her alanında var. Düşünce çalanlar, emekçinin artı değer kazancını cebellezi edenler...
Aynı tavrı devletler de sergiliyor.
Sağlık, elektrik, su, akaryakıt faturalarına yansıyan abartılmış vergiler, bankaların faiz oranlarıyla sıkça oynaması, cart vergisi, curt vergisi, siyasilerin kamu çalışanlarına vermeyi vaat ettikleri zamların, gelir artışlarının pembe vaatten öteye geçememesi, serbest piyasa bile olsa gıda ve giyim sektörünün sıkça denetlenmemesi, alınmış ihalelerin söz konusu yapım aşamalarının gözden kaçırılması ve sonuçta geçerli rapor verilerek tüyü bitmemiş yetim hakkının açık gözlere peşkeş çekilmesi, onlarca yolsuzluk dosyalarının incelenip sübuta (sonuca) erdirilmemesi hırsız penguenleri akla getiriyor.
İnanıyorum ki gerçek sosyal adaletin ortaya konduğu ülkelerde vergi kaçıranların yakasına yapışılması, vergi kaçıranın tıpkı cinayet işlemiş bir katilmişçesine muamele görmesi, vergilendirmede lüks tüketimden, gıda tüketimine doğru hızla inen bir planlama yapılması ortaya huzur içindeki sosyal ve ekonomik bir toplumu çıkaracaktır.
Bugün namuslu yurttaşların faturasına, elektriği kaçak olarak kullanan namussuz yurttaşın kullanım bedelinin ilave olarak eklenmesi sizce de bu uygulamanın muhataplarını hırsız penguenler türüne sokmaz mı?
