Ben bazen çekilmez, asabi, somurtkanım…
Bazen de güler yüzlü, neşeli, sevecen ve anlayışlı…
Bazen yorgun, bitkin, üzgün…
Benim nasıl olduğum, tamamen senin bana bakmanla alakalı…
Beni nasıl görmek istiyorsan öyle bak…
Çünkü ben senin görmek istediğin gibiyim…
İlk bakış değimlidir insanlar hakkında hemen sonuca varmamızı sağlayan. Oysaki ilk bakışta insanlar gözümüze farklı gelebilir. Baktığımız insanlar bizden farklı özellikte, farklı karakterde, farklı görüşte de olabilir. Sırf sizden farklı diye mi sevmiyorsunuz insanları. Bu farklılık, sevmeye engel mi?
Tabiî ki değil…
Ve asla olmamalı…
Aslında her insanın içinde mutlaka bir ben vardır.
Önemli olan o ortak noktayı ortaya çıkarmaktır. Bu ancak o insanı tanımak için zaman vermeyle olur. Baktım, gördüm, beğenmedim önyargılarıyla bende ki beni başkasında bulmamız imkânsızdır.
Birilerini sevmek için, birileri ile bir şeyler paylaşabilmek için mutlaka çok ortak noktanızın olmasına gerek yok. Hatta günümüz düşüncesiyle, O'nun sizi çok sevmesine bile gerek yok. Siz ondaki sevebilecek şeyi bulun, O'nun içindeki sizden olan noktayı sevin yeterli. Sevmek için illa karşılık beklemek mi lazım?
Hayır…!
Bize itici gelen, sıkıcı gelen insanlardan uzaklaşmak, onları yok saymak yerine, onların bizi çeken tarafı görüp, iten taraflarını anlayışla karşılayarak sevmeye çalışalım.
Umarım herkesin içinde var olan beni görmeyi başarabilir ve insanları sevmeyi öğrenebiliriz. Kendi mutluluğumuz ve insanlığın mutluluğu için hadi şimdi bir gülümsemeyle güne başlayın. Sevmeyi bilmeyenlere inat…
Gülmeyi beceremeyenlere inat…
İlgiyi hak etmeyenlere inat…
Eğer siz duygularınızdan eminseniz, kalbinizin temizliğine güveniyorsanız, kendinize güveniyorsanız, hiç düşünmenize gerek yok . Hem siz hak ettiğinizi alın, hem de sizi gerçekten sevenlerden gülüşlerinizi mahrum etmeyin.
İçinizde bir ben var görmeniz dileğiyle…
Sevgiyle ilerleyin…
