İNCEDEN

(Sayın; Van Valisi ve Belediye Başkanına, dostça açık bir mektuptur.)

#Ben Van İHL, Van Eğitim Enstitüsü, AÜ Sosyoloji ve Türkçe öğretmenliği mezunu Van sevdalısı, Van’a hizmet etmiş bir öğretmen ve eğitim yöneticisiyim. İSLAM Dininin ve insanlığın temel İLKELERİNİ Kuran’dan, Hz. Muhammed’in hadislerinden, Tevsir, Hadis, Fıkıh, Siyer-İ Nebi kitabelerinden, ilim almış alim olan rahmetli babamdan, kitaplardan, öğretmenlerimizden öğrenmiş ve mezun olmuştum.

Suyu israf etmenin, haramın, kibrin, adaletten ayrılmanın, hırsızlığın, rüşvetin, merhametsizliğin, devletin malından bir dirhem eksiltenlerin ahlaksız olduğunu ve cennete gidemeyeceklerini. Fidan dikenlerin, hizmette mütevazi ve hoşgörü sahibi olanlar ile düzgün çalışanların büyük ibadet ettiklerini, sevgili kullar oldukları, insanlığın görevleri olduğunu öğrenmiş ve öğrencilerime öğretmiştim.

Büyüdükçe, okudukça, dinledikçe, yaşadıkça, tartıştıkça öğrendiklerimizin gerçek olduğunu, hatta az bile öğrenebildiğimizi öğrenmiş olduk.

İsrafın, faizin, kibirin, adaletsizliğin, merhametsizliğin, rüşvetin, devlet malından çalmanın cehennemlik olduğunu, dayanışmanın, mütevaziliğin, bir lokmaya şükrün, hoşgörü sahiplerinin insan ve Müslüman olabileceğini, doğa ile hayvanları koruyanların ve ahlaklı insanların cennete gideceği emredilmiş ve öğretilmişse, yukarıda yazdıklarım uygulanmadığı sürece; dua, sela ve sadece namaz ile hiç birinin olamayacağını kabul etmeliyiz.

Van’da 15 gün kaldım, dört bir yanını araçla veya arkadaşlarımla yürüyerek gezdik. Kar ve rüzgar berekettir, güzelliktir. Soğuk ise tedbir gerektirir. Üçü de güzeldir. Van da güzeldir ve hizmet edenlerde vardır. Hizmet edenlere teşekkür ediyorum.

Ancak; düzensizlik, kirlilik, ortalığa yayılmış çamurlu, buzlu ve kirli karlar ile buzlar, kaldırımlar, caddeler, sokaklar, girdiğimiz işyerlerinin çoğunun lavaboları ve işgal edilmiş yaya alanları gerçekten utanç tablosu.

Hiyerarşi, kurum çalışanlarının çoğunda hizmet anlayışı, devlet nezaketi, çözüm odaklı çalışma, güleryüz, neredeyse iflas etmiş. Medeniyetlerin başkenti, kentleşemeyen çarpık yapılar ile kasabaya dönüşen Van. Yönetenlerin ve icracıların çoğu; ne Van’a, ne gönlü güzel misafirperver Vanlıya, ne de yukarıdaki insan tipi ile Müslüman kimliğine hiç yakışmıyor. Çelenk koymakla, açılışlarla, proje yapmakla cennete ve gönüllere girilmediği gibi, kocaman bütçelerle modernleşmede olmuyor.

İbadetler; (Namaz, oruç, hac, zekat) Yaradan ile kulları arasındaki, sözlü sözleşmenin şartlarının yerine getirilmesi ve antlaşma sağlanmasıdır. En kutsal cennet anahtarı ise, yaradanın emaneti olan insana hizmet ve onun haklarını korumaktır. İş saatinde, görevi terketmek, vatandaşı bekletmek ve işi ertelemek yoktur. Hak, adalet, ahlak ve vicdan vardır.

Eğitimin işleyişinin, eğitim ortamlarındaki temizliğin, okul ortamlarındaki düzensizliğin, liyakatsızlığın ve başarısızlığın durumu da vahim.

İcracı kurumlarının üst yönetimi, icraat yerine; emriyat, iştahat, iltifat, şatafat, saltanat, menfaat, yaranmak, kıyımat, makamat ve arabat peşinde.

Kamu ve özel sektördeki yöneticiler ile çalışanların hizmet içi eğitimler (protokol kuralları, demokrasi eğitimi, halkla ilişkiler, yazışma kuralları, hizmet şartları ve stratejik planlama ile uygulama gibi) veya kurslar alması gerekir. (Hazırım) Açıkçası, çalışanların yüreklerine ve beyinlerine dokunulduğunda, mutluluk, huzur, güven ve bende varım farkındalığı ile birlikte, Van’daki iş temposu ve verimi katlarıyla artacaktır.

İcraat; ehliyet, liyakat, eğitimli bireyler, hiyerarşi, vicdan, sevgi, saygı ve ahlak ile olur.

Dost acı söyler, gerçeği söyler. Ben Vanlıyım. Van ve Türkiye sevdalısı, hizmet etmekten keyif alan biri olmakla birlikte, Van’a hizmet edenlere minnettarım. Hizmet etmeden ve çalışmadan makamları işgal ederek yarınlara zarar verenlerinde, hastası.

Van’ın havasına, kalesine, İskele’sine, Edremit’ine, adasına, gölüne, suyuna, balığına, bağına, bahçesine, pişiğine, aşına, kültürüne hasret, Van’da yaşayan ve Van’a hizmet eden herkese; sevgiyle ve saygıyla selamlar.