Dün Kovid-19'un gölgesinde evde otururken Güzel Sanatlar Fakültesi Sinema Televizyon Bölümü öğrencisi oğlumla birlikte bir İran filmi izledik.
İlk gösterimi 2011 yılında yapılmış olan Bir Ayrılık adlı filmi ben yaklaşık bir yıl önce biraz kafam dağınıkken seyretmiş, kimi inceliklerini, ayrıntılarını kaçırmış; bu yüzden çok da beğenmemiştim.
Bu defa bütün dikkatimizle ve zaman zaman filmi durdurup yorumlayarak izledik. Sonunda ikimiz de onun pek çok açıdan fazlasıyla başarılı olduğunu fark ettik. Filme Altın Ayı başta olmak üzere verilmiş olan pek çok ödülün her birinin de fazlasıyla hak edilmiş olduğunu anladık.
Yönetmenliğini Asgar Ferhadi'nin yapmış olduğu film, ayrılma aşamasında 10 yaşında Terme adında bir kız evlat sahibi orta sınıftan Nadir ve Simin çifti ile onların yaşamlarına zorunlu olarak giren yoksul bir başka aile arasında yaşanan anlaşmazlıkları anlatırken arka planda da İran'daki yaşam tarzı ile mahkemelerin işleyiş biçimini izleyicinin dikkatine sunuyor.
Kızına dürüstlüğü ve haksızlıklar karşısında dik durmayı öğretmeye çalışan baba Nadir çeşitli zorluklarla yüzleşirken tüm çabalarına rağmen kendisi de hata yapmaktan kurtulamıyor.
