İşte Hayat ve Zafer Korkmaz

Hayat dediğimiz tıpkı akan bir nehir. Akıp akıp gidiyor. Giderken de boş gitmiyor hep birilerini alıp alıp götürüyor. Kimi zaman içinde yok olup gidiyor birileri.ama birileri de var ki hayat içerisinde yaptıkları güzel işlerle ahrete intikal etseler bile yine bol bol anılıyorlar.

Çünkü onlar zamana damga vurdukları için dünya durdukça hep anılacaklar ve asla unutulmayacaklar.

Bu manada güzel yaşamak, güzel işler yapmak ve bu fani dünyadan hoş bir sada bırakıp gitmekten daha güzel bir şey olmasa gerek.

İşte dün çocuktuk daha sonra gençtik daha sonra olgunlaştık daha sonra ise gençlerden uzaklaşıp yaşlılara yakın olduk.

Önemli olan buraya gelirken ne yaptık? Nelerle iştigal ettik? Biz bu gün varız yarın ebedi aleme intikal ettiğimizde bizden nasıl bahsedecekler diye kendi kendimize sormamız lazım.

Dün akşam böyle dalıp gittiğimde aklıma çocukluk günleri ve o eski toprak saha geldi. O sahada top koşturan arkadaşlarımız, ağabeylerimiz, ağabeylerimiz böyle sinema şeridi gibi gözümün önünden gelip geçti.

Şimdi sen gel de Lastikçi İrfanı  unut. O zamanlarda bir takımın en önemli oyuncusuydu 5 numara santrahaf dediğimiz mevki ve o mevkiyede halk arasında “Kale beyi” derlerdi. Yani kale beyini geçmek Çin Seddini aşmak gibiydi rakip takım futbolcuları için.

Zaten o yıllarda en mühim mevkiler iyi bir kaleci, iyi bir kale beyi ve birde santraforun varsa senden iyisi yoktu.

Bu manada Lastikçi İrfan (Orhan Taciroğlu) hiç unutulmazların en başında gelir. Yine Füze uçun (Uçun Olgaç) müthiş voleleriyle ağları sarsan golleriyle her zaman Vanda futbolseverler tarafından hep anlatılır. Çetin ve Metin Saydan kardeşler Şen gençlerin uzun yıllar top koşturan futbolcuları oldu. İki nisanda Nizam, Cezmi, Nazmi kardeşler, bu arada Remzi Budak, Şef Dediğimiz Şahabettin Sönmez, Tırtıra Baki, Ferik dediğimiz Refik, Kaleci Yıldırım, Kaleci Yaşar Budak saymakla bitmez.

Ve Gençliğin ele avuca sığmaz o zamanların müthiş santraforu Necmi Gökdere. Necmi daha sonra kabına sığmadı Van dışındaki takımlarda da futbol oynadı. Cemil Kaplanoğlu o zaman Diyarbakır spora transfer oldu. Nurettin Kayseri spora gitti. Ve bunların ötesinde Niyazi Gülseven  1970’li yıllarda Didinin çalıştırdığı Fenerbahçe’ye  transfer oldu ve bir müddet sonra futbolu bıraktığı zaman < nigo> diye Vanlılar hep onu andılar..

Eh zaman geçti eski toprak sahanın yerini ipek yoldaki saha aldı. Bu kez farklı bir jenerasyonu seyretmeye başladık. İşte bunların içinde de yine iyi futbolcular vardı onlar da futbol dünyasına kendi dönemlerinde renk kattılar. Bu kez onları zevkle keyifle seyre gittik. İşte Köksal, Rahmetli Azmi Oğuz, İlhami Dede, Mehmet Tuğrul, Murat Özgüner, Mustafa Bozdemir, Nevzat Şipal, Cevdet Uzunköprü ve niceleri derken bunların içinde Zafer Korkmaz kardeşimizde vardı.

Bazıları vardır sadece futbol aleminde sadece Futbolcu olarak, bazısı müşahit olarak, bazısı antrenör olarak, isim yapmıştır. Futbolu terk  ettikten sonra bir çoğu ne gözlemcilik yapmış ne de hocalığa soyunmamıştır. Komple sporcumuz futbolcumuz Van’da çok az çıkmıştır.

İşte ben burada sevgili kardeşim Zafer Korkmaz'dan sitayişle bahsetmek ve dile getirmek istediğim şey şudur ki Zafer kardeşim hala bu güne kadar ayağını spor sahalarından kesmemiştir. Böyle sporla futbolla yatıp kalkan çok az insanımız vardır.

Bizde çoğu futbolcu adete unumu eledim eleğimi astım deyip futbolu bıraktıktan sonra spor hayatını noktalamıştır.

Şimdi sevgili Zafer Korkmaz Van’da uzun yıllar futbol takımlarında top koşturmuş ve futbolcu olarak da iyi bir isim yaparak futbol hayatını noktaladıktan sonra da. Bu kez spor sahalarına elveda demeyip hakemliğe soyunup hakem olarak uzun yıllar birinci ligde ikinci ligde birçok maçta da hakemlik yapmış ve kendisinden her zaman iyi bir hakem olrak bahsedilmiştir. Van çok fazla hakem çıkarmadı böyle isminden bahsedilen. Ben kimsenin hakkını yemeyeyim ama Namık Demiroğlu ve Zafer Korkmazın dışında her hangi bir hakemimizden bahsedildiğini hatırlamıyorum. Hakem olarak sevilip sayılmak öyle kolay değildir. Futbolculuk gibi değil.

İyi bir hakem olarak anılmak öyle herkese nasip olacak bir iş değil. Hakemlik zor bir meslek adalet dağıtmak hakkaniyet terazisini eşit tutmadın mı ömür boyu senden hep nefretle bahsederler. Ama zafer kardeşimiz bu gün iyi bir hakem vizyonuyla sevilen Sayılan ve Van halkının sevgi ve saygı duyduğu bir insandır.

Zafer Korkmaz elbette ki  bizim jenerasyon değildir ama benden gençte olsa takdir ettiğim bir futbolcu olarak hakem olarak her daim hayırla ve iyilikle anacağım Van’a emek veren bir kardeşim olarak bende yaşayacaktır.

Eğer bu yazıya kardeşimi konu etmiş ve hem nostalji yapıp hem de onu anmış isem Van’a sunduğu katkıdandır. Vana kendi alanında kim hizmet etmiş ve emek vermişse yaşı başı önemli değil onlar Vanlı olarak bizim baş tacımızdır.

Bu manada Zafer kardeşimi yaptığı güzel işler dolayısıyla yürekten kutluyor tebrik ve takdirlerimi sunuyorum.

İyi ki varsın sevgili Zafer Korkmaz.